Tag: νυχτερινά

Αγαπώ να βλέπω κάποια μικρά, παλιά αντικείμενα, που κόντρα στις δυσκολίες των καιρών μπόρεσαν να επιβιώσουν. Κάποια αντικείμενα που ο ιδιοκτήτης τους τα περιβάλλει με αγάπη και δεν βιάζεται να αντικαταστήσει στην πρώτη τους φθορά… Εκείνο το αλογάκι που άλλαξες το σπασμένο πόδι του… Εκείνο το παλιό ρούχο που μπάλωσες την τρύπα του… Εκείνο το…
Read more

«Όλα ήταν όπως τότε και μου φάνηκε πως ποτέ δεν ερωτεύτηκα στη ζωή μου όπως ερωτεύτηκα τη Ρόζα εκείνη τη μέρα. Τώρα, όμως, μου δινόταν η ευκαιρία να τη χαιρετήσω διαφορετικά απ’ ό,τι έκανα τότε…» Αυτό είναι ένα νυχτερινό κείμενο που γεννήθηκε από δυο πηγές: τον Λύκο της Στέπας του Έρμαν Έσσε και το Loom…
Read more

Αρχίζω με την απαραίτητη Καλή Χρονιά – και δίχως περιττές εισαγωγές μπαίνω στην ουσία. Η μιζέρια περισσεύει γύρω μας. Όμως εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο… μπορείς να κάνεις ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση – και τη νέα χρονιά να ξαποστείλεις τη μιζέρια στη λακκούβα της. Ας γίνει ο νέος χρόνος, ο χρόνος που…
Read more

Μια τωρινή φωτογραφία του υπογράφοντος από τη χιονισμένη Βαυαρία, που σε πρώτη όψη μοιάζει παράξενη. Βλέπουμε κλαδιά καλυμμένα με χιόνι, μπλεγμένα μεταξύ τους σαν ιστούς – ή σαν γιρλάντες που βγάζουμε απ’ το κουτί κι ανακαλύπτουμε κόμπους που κι ένας ναυτικός θα δυσκολευόταν να ξεμπλέξει. Κι εκεί, στο βάθος, ξεχασμένα από παλιά, κολλημένα το ένα…
Read more

Βραδινή ανάγνωση στο μπαλκόνι. Νωχελική διάθεση, απόλυτα ταιριαστή στη ραθυμία του μεσοκαλόκαιρου. Τα μάτια μου πάσχιζαν ν’ αγκιστρωθούν στις τυπωμένες αράδες του βιβλίου. Ο υπνωτικός ρυθμός ενός τζίτζικα παρέδερνε μπρος-πίσω, παντού και πουθενά – σαν μια βάρκα που μετέφερε τις σκέψεις μου σε μακρινά νησιά. Τότε στα ηχεία του υπολογιστή αντήχησε το “Historia De Un…
Read more

Γεια σου λέξη. Εγώ είμαι πάλι – ένας από τους τύπους που σε χειρίζονται συχνά. Είσαι βολική για μένα, δεν στο κρύβω… Πάντα διαθέσιμη, πάντα πρόθυμη. Ειδικά στις δύσκολες ώρες. Έτοιμη να ικανοποιήσεις τις σκέψεις μου, να τις τυλίξεις στα δίχτυα σου, να τις πλέξεις σε προτάσεις. Δεν ζητάς αντάλλαγμα. Συγκαλύπτεις τα αισθήματα μετουσιώνοντας τη…
Read more

Καθένας από μας είναι ένας κολυμβητής. Η θάλασσα που κολυμπούμε λέγεται χρόνος. Όλοι γινόμαστε κολυμβητές, θέλοντας και μη. Μας πέταξαν στη θάλασσα και είπαν: «Κολυμπήστε!». Μα δεν μας έδειξαν τον τρόπο. Κάποιες μέρες το σώμα σου ακολουθεί τον ρυθμό του νερού: τότε αρμενίζεις στο παρόν. Δεν το σκέφτεσαι – κολυμπάς. Ορισμένες φορές το νερό είναι…
Read more

Οι Γάλλοι στη διάρκεια της δεκαετίας του 60 το ονόμασαν “μαύρο φιλμ”. Ήταν ένα μπάσταρδο που για δύο δεκαετίες αλώνιζε τα σκιερά κινηματογραφικά στενά στις πίσω γειτονιές των ΗΠΑ. Τις γειτονιές που δεν μιλάνε για ευημερία και πρόοδο και δεν υμνούν την παντοδυναμία της αναδυόμενης πολιτικής υπερδύναμης των καιρών. Επιλέγουν τα σκοτεινά σημεία, ξεδιπλώνουν αφανέρωτες…
Read more

Καλώς ήρθες! Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σου. Πού βρίσκομαι;… ρωτάς. Κοιτάζεις γύρω σου και στα μάτια σου ξεδιπλώνεται μια ατέλειωτη πολιτεία. Μια πολιτεία μεγαλύτερη από χίλιους κόσμους, μια πολιτεία μεγαλύτερη απ’ όλες τις πολιτείες των ανθρώπων. Και ζαλίζεσαι, το κεφάλι σου πονά, η όψη της πλημμυρίζει την καρδιά σου σαν παλίρροια. Που βρίσκομαι;… Βρίσκεσαι…
Read more

Αποκριάτικο βράδυ. Φέτος φοριέται πολύ το πράσινο. Μασκοφορεμένες κοπέλες στον ηλεκτρικό, ενδεδυμένες κατάλληλα για την εορταστική τους έξοδο. Παρουσιάζουμε τη νέα μας κολεξιόν, μάσκα με κορδόνι σε έξαλλες παραλλαγές νοσηλεύτριας και χειρούργου – ιδανική για τις ξέφρενες διονυσιακές βραδιές σας. Μπες κι εσύ στον χορό, γίνε ένα με το πλήθος – είναι κολλητικό. Μια μητέρα…
Read more