Το σκεφτόμουν τον τελευταίο καιρό, καθώς βρέθηκα στη δυσάρεστη κατάσταση να παρακολουθήσω λίγο ελληνική τηλεόραση. Ζούμε στην εποχή της εικόνας – μια εικόνα κυρίαρχη παντού, από τα social media ως τον χώρο της πολιτικής. Εκείνο που προέχει είναι η παρουσία μιας λαμπερής περσόνας κι ενός λόγου που μοιάζει περισσότερο με διαφημιστικό σλόγκαν. Τίτλοι, λεζάντες και…
Read more
Η λεπτομέρεια κάνει άραγε τη διαφορά; Στην αγάπη, η απάντηση ίσως είναι θετική. Μπορεί να φέρεις πολλαπλές ιδιότητες – όμως μόνο το αγαπημένο πρόσωπο θα εκτιμήσει πάνω σου εκείνη τη μικρή λεπτομέρεια, που μάλλον θα περάσει απαρατήρητη στους άλλους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους στίχους ενός παλιού τραγουδιού της δεκαετίας του 30… Ένα τραγούδι που εκθειάζει στην…
Read more
Κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να γυροφέρνω σε χώρους με πράσινο και βλάστηση – εκείνους τους λίγους που έχουμε στην πόλη. Και πάντα σκέφτομαι το ίδιο: πως γνωρίζω ελάχιστα για τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει. Οι γενιές των παππούδων μας μπορούσαν να ξεχωρίσουν δεκάδες τύπους δέντρων και φυτών, να κατονομάσουν βοτάνια, να διακρίνουν…
Read more
Ένα απόσπασμα από τον “Βέρθερο” του Γκαίτε «Λοιπόν τίποτε δεν με λυπεί τόσο πολύ, όσο να βλέπω τους ανθρώπους να ταλαιπωρούν ο ένας τον άλλον, και προπάντων νέους στην ακμή της ηλικίας τους, όταν θα μπορούσαν να είναι κατ’ εξοχήν ανοιχτοί σε όλες τις χαρές, να χαλάνε τις ελάχιστες καλές μέρες της ζωής τους με…
Read more
«Σκατά, καρντασάκι, σκατά, καλά το ‘πες. Ποια ζωή, ρε Σαλονικιέ; Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται, άπαξ, που λένε, σα μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον μ’ αυτή την αυτόνομη μορφή της δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε, αντί να τη ζήσουμε; Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω κι από…
Read more
«Είναι αλήθεια πως δε βοήθησα ποτέ τον ήλιο να ανατείλει, μου φτάνει όμως που ήμουν παρών όταν το έκανε.» «Πήγα στο δάσος επειδή επιθυμούσα να ζήσω συνειδητά, να αντιμετωπίσω μονάχα τα ουσιώδη της ζωής και να δω αν θα μπορούσα να μάθω όσα είχε να μου διδάξει, έτσι ώστε, όταν θα ερχόταν η ώρα μου…
Read more
Για έναν μαθητή του Δημοτικού στα χρόνια της δεκαετίας του 90, το σαββατιάτικο πρωινό σήμαινε ένα πράγμα: μαραθώνιος κινουμένων σχεδίων στην τηλεόραση. Ήταν μια συνήθεια που ο συγκεκριμένος μαθητής τηρούσε ευλαβικά, ανοίγοντας την τηλεόραση στις 8 το πρωί και βλέποντας ασταμάτητα κινούμενα σχέδια ως τις 12. Μα εκείνο το πρωινό Σαββάτου ήταν διαφορετικό… ο συγκεκριμένος…
Read more
Ένα απόσπασμα από το “Αμερικανικό Ειδύλλιο” «Πολεμάς την επιπολαιότητά σου, τη ρηχότητά σου, έτσι ώστε να δοκιμάσεις να πλησιάσεις τους άλλους χωρίς απατηλές προσδοκίες, χωρίς υπερβολική προκατάληψη, ελπίδα ή υπεροψία, προσπαθώντας όσο μπορείς να μη μοιάζεις με τανκς, χωρίς κανόνια, πολυβόλα κι ατσαλένια θωράκιση 15 πόντους πάχος· τους πλησιάζεις χωρίς καθόλου να τους απειλείς, πατώντας…
Read more
Αποσπάσματα από το βιβλίο «Χαμογέλα Ρε… Τι Σου Ζητάνε;» Η νύχτα της 21ης Απριλίου «Θα πήγαινα λοιπόν στο Βόλο, να οργανώσω την περιφρούρηση της συγκέντρωσης, γιατί είχαμε πληροφορίες όχι θα χτυπούσαν οι παρακρατικοί… Κει που κοιμόμουνα λοιπόν ήσυχα-ήσυχα, ακούω κουδούνι. Σηκώνομαι, ανοίγω, βλέπω το σύντροφο που μιλούσε στη σπουδάζουσα. Λέω, τι συμβαίνει; Μου λέει, κατέβασαν…
Read more
Για τις αισθήσεις Είμαι ένας τσοπάνος. Το κοπάδι μου είναι οι σκέψεις μου, Και οι σκέψεις μου είναι όλες αισθήσεις. *** Πόσο δύσκολο, αλήθεια, είναι να είσαι ο εαυτός σου και να μη βλέπεις παρά μόνο το ορατό! *** Σε σχέση με την αφή -προγενέστερη αίσθηση- τι είναι αλήθεια η όραση; Μια τηλεπαθητική (;) αφή,…
Read more
Πρόσφατα σχόλια