Tag: άνθρωποι και ζώα

Enter the rabbit's lair...

Οι άγνωστοι διδακτικοί Μύθοι του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Ήταν πριν λίγα χρόνια, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής μου στη Χώρα των Θαυμάτων – γνωστή και με το περισσότερο προσβάσιμο όνομα «Βιβλιοπωλείο» – όταν εντόπισα καταχωνιασμένο σε κάποιο ράφι ένα βιβλίο που μου κίνησε την περιέργεια: “Μύθοι και Ιστορίες του Λεονάρντο ντα Βίντσι”. Το πήρα νομίζοντας πως πρόκειται για ένα ακόμα ιστορικό έργο με…
Read more

Δυο περιστέρια

Συνέβη σήμερα το πρωί, στον δρόμο για τη δουλειά. Ένα περιστατικό βαθύτατα όμορφο και βαθύτατα θλιβερό συνάμα. Έκτοτε δεν μπορώ να το βγάλω απ’ τη μνήμη μου. Μοιάζει να ‘χει χαράξει το μικρό του αποτύπωμα στη σκέψη μου. Μπορώ μόνο να το μοιραστώ. Ήταν ένας φράχτης, από εκείνους τους σιδερένιους, με τις μικροσκοπικές τρύπες. Ένα…
Read more

Αφιερωμένο. Οι Γάτες των Φορτηγών, του Νίκου Καββαδία

Παράξενη διάθεση αυτές τις μέρες. Σε αυτόν τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό μας, καταμεσής της ανθρώπινης (τόσο ανθρώπινης) βοής και της αντάρας, επιθυμώ να κάνω μια αφιέρωση στους μικρούς αθόρυβους φίλους μας. Ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία. Το αφιερώνω επίσης σε εκείνη τη μερίδα του κόσμου, εξίσου αθόρυβης, που αγαπά και φροντίζει τα αδέσποτα των πόλεων. Θέλω…
Read more

Πιεράκο, αυτό το αφιέρωμα είναι δικό σου

Και η ζωή συνεχίζεται, φίλε μου. Συνεχίζουμε να τρώμε, να κοιμόμαστε, να ονειρευόμαστε και να κάνουμε δύσκολες τις ζωές μας. Η γνωστή ανθρώπινη, υπερβολικά ανθρώπινη πραγματικότητα, όπως τη θυμάσαι και την έζησες. Ακόμα δίνουμε αξία σε λάθος πράγματα. Και η ζωή κυλά και ορισμένες στιγμές αναλογιζόμαστε την φρενίτιδα του χρόνου και την ευθραυστότητα όσων αγαπούμε…
Read more

Νατσούμε Σοσέκι : Περιμένοντας την Ημέρα των Γατών

«Ζώντας όπως εγώ με ανθρώπινα όντα, όσο περισσότερο τους παρατηρώ, τόσο περισσότερο αναγκάζομαι να συμπεράνω πως είναι εγωιστές. Ειδικά εκείνα τα παιδιά. Όποτε τραβάει η όρεξή τους, με κρεμούν ανάποδα, χώνουν τη μούρη μου σε κάποια χαρτοσακούλα, με σβουρίζουν γύρω γύρω, με χώνουν στην κουζίνα. Επιπλέον, στην παραμικρή μου σκανταλιά, ολάκερο το νοικοκυριό συνασπίζεται εναντίον…
Read more

Ρόμπερτ Μπερνς: Ωδή σ’ ένα Ποντίκι

«Μικρό γυαλιστερό γυαλιστερό ζωάκι οπού φοβάσαι όλο και ζαρώνεις, μην τρέχεις να γλυτώσεις από μένα με βιάση τόση! Δε σε χτυπά το φτυάρι μου και δε μπορεί να σε σκοτώσει!  Πολύ λυπάμαι πού οι άνθρωποι εχτροί γίναν σ’ όλα τα πλάσματα της φύσης, ώστε να σκέφτεσαι τόσο κακά γι’ αυτούς και να φοβάσαι εμένα πού…
Read more

Στου Φιλοπάππου

Πρωινό Σαββάτου και ο μικρός εκείνος ανήσυχος δαίμονας ψιθύρισε στ’ αυτί μου: “εμπρός, πάρε το βιβλίο σου κάνε μια βόλτα. Θα απαλύνει τις όποιες αρνητικές σκέψεις”. Πήρα το ποδήλατο λοιπόν, αδιαφορώντας για το ξεφουσκωμένο λάστιχο, και τράβηξα για τον λόφο του Φιλοπάππου. Σκοπός μου να βρω μια ιδανική σκιά να ξαποστάσω και να διαβάσω το…
Read more

Τα Παιδιά της Φάτσας

Η Φάτσα ήταν μια γατούλα. Ένα ζωηρό και έξυπνο πλάσμα με το οποίο συνδέθηκα για ένα διάστημα 12 χρόνων. Και όταν η Φατσούλα αρρώστησε και έφυγε απ’ τη ζωή, με ελαφρύ βάδισμα, έναν αναστεναγμό και μια υπόσχεση, αισθάνθηκα πως έχασα μια πολύτιμη φίλη. Είχα λυγίσει. Αυτό συνέβη πριν δύο χρόνια, τέτοια εποχή. Κατέθεσα τότε ένα…
Read more

Το Θαλασσοπούλι

Χθεσινή φωτογραφία, στη διάρκεια μιας μοναχικής εξόρμησής μου σε μια όμορφη παραλία κάπου στα περίχωρα της Αττικής. Το θαλασσοπούλι γύριζε κοντά μου κι εγώ το παρατηρούσα με ενδιαφέρον, τραβώντας διακριτικά φωτογραφίες, μη θέλοντας να το αποσπάσω από την περιήγησή του στα βράχια. Κάποια στιγμή στάθηκε ακίνητο και έμεινε να παρατηρεί τη θάλασσα. Το βλέμμα του…
Read more

Ο μικρός καθημερινός φασισμός

Εκατό μικροί φασισμοί άραγε συνθέτουν ένα μεγάλο φασισμό; Ας διευκρινίσω όμως τι εννοώ με τα επίθετα «μικρός» και «μεγάλος». Ο «μικρός, καθημερινός φασισμός», όπως τον φαντάζομαι, είναι όλες εκείνες οι καθημερινές πράξεις ή συνήθειες που μας φέρνουν εγγύτερα σε μια κατάσταση απανθρωποίησης. Εκείνα τα μικρά πράγματα που προσθέτουν κι από ένα τούβλο στον Μεγάλο Τοίχο…
Read more