Αναρτήσεις

  Ευτυχώς, ο συγγραφέας Σαλμάν Ρούσντι επέζησε της πρόσφατης επίθεσης με αλλεπάλληλες μαχαιριές που δέχτηκε κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση. Και έτσι ο βρετανο-ινδός λογοτέχνης έχει να λέει πως «το έζησε κι αυτό» – όπως τόσα άλλα από το 1989 κι έπειτα, όταν εκδόθηκαν για πρώτη φορά οι «Σατανικοί Στίχοι» και απειλήθηκε με…
Read more

Κάποια πράγματα επισφραγίζουν την ομορφιά τους με τη σπανιότητα της εμφάνισής τους. Η βροχή είναι πάντα όμορφη – πόσο βαθύτερο νόημα αποκτά η ομορφιά της, όμως, όταν προκύπτει στα μέσα του Αυγούστου. Μοιάζει με την ανάσα που παίρνει ο αθλητής καταμεσής της ανηφόρας• το αεράκι που σκορπίζει την κάψα ενός περίκλειστου χώρου• το σιωπηλό ευχαριστώ…
Read more

Βραδινή ανάγνωση στο μπαλκόνι. Νωχελική διάθεση, απόλυτα ταιριαστή στη ραθυμία του μεσοκαλόκαιρου. Τα μάτια μου πάσχιζαν ν’ αγκιστρωθούν στις τυπωμένες αράδες του βιβλίου. Ο υπνωτικός ρυθμός ενός τζίτζικα παρέδερνε μπρος-πίσω, παντού και πουθενά – σαν μια βάρκα που μετέφερε τις σκέψεις μου σε μακρινά νησιά. Τότε στα ηχεία του υπολογιστή αντήχησε το “Historia De Un…
Read more

  Αφορμή για τη σημερινή δημοσίευση στάθηκε ένα μάλλον απλό περιστατικό απ’ τα παλιά που έχει μείνει στη μνήμη μου. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό του Φλεβάρη και είχα συναντηθεί με μια κοπέλα για καφέ. Κάποια στιγμή η κουβέντα πήγε στα βιβλία – πράγμα μάλλον συνηθισμένο στις συναναστροφές μου. Θυμάμαι να μου αναφέρει πως «υπάρχουν βιβλία…
Read more

Ένα απόσπασμα από τον “Βέρθερο” του Γκαίτε «Λοιπόν τίποτε δεν με λυπεί τόσο πολύ, όσο να βλέπω τους ανθρώπους να ταλαιπωρούν ο ένας τον άλλον, και προπάντων νέους στην ακμή της ηλικίας τους, όταν θα μπορούσαν να είναι κατ’ εξοχήν ανοιχτοί σε όλες τις χαρές, να χαλάνε τις ελάχιστες καλές μέρες της ζωής τους με…
Read more

ΚΟΥΣΑΝΑΓΚΙ: «Κάποιες φορές νιώθω πως δεν είμαι αυτή που νομίζω πως είμαι… Σα να έχω πεθάνει από παλιά και κάποιος να πήρε τον εγκέφαλό μου και τον έβαλε σε αυτό εδώ το σώμα… Ποιος ξέρει. Ίσως να μην υπήρξε ποτέ ένας αληθινός εαυτός μου, για τον οποίο θα μπορούσα να λέω πως “είμαι εγώ”… Ίσως…
Read more

Ο υπογράφων έχει πάει σε πολλές συναυλίες μέσα στα χρόνια, απ’ την εποχή που ξεμύτισε για πρώτη φορά απ’ το λαγούμι του. Χθες, είχε την τύχη να δει μια απ’ τις καλύτερες. Ήταν μια συναυλία που μας ταξίδεψε στις ρίζες ενός από τα σημαντικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής. Μα δεν έφερε στο όνομά της…
Read more

Γεια σου λέξη. Εγώ είμαι πάλι – ένας από τους τύπους που σε χειρίζονται συχνά. Είσαι βολική για μένα, δεν στο κρύβω… Πάντα διαθέσιμη, πάντα πρόθυμη. Ειδικά στις δύσκολες ώρες. Έτοιμη να ικανοποιήσεις τις σκέψεις μου, να τις τυλίξεις στα δίχτυα σου, να τις πλέξεις σε προτάσεις. Δεν ζητάς αντάλλαγμα. Συγκαλύπτεις τα αισθήματα μετουσιώνοντας τη…
Read more

Το ανθρώπινο είδος είμαστε ξακουστοί για την απαράμιλλη ικανότητά μας να γινόμαστε επιζήμιοι ο ένας στον άλλο, μέσα από την επιτηδευμένη διάδοση των ιδεοληψιών μας. Ανάμεσα σε αυτές τις ιδεοληψίες ανήκει και η αντίληψη της «τελειότητας». Αφορμή για το σημερινό κείμενο έγινε μια γραπτή ευχή ενός γονέα σε φετινό αναμνηστικό σχολικό λεύκωμα της Έκτης Δημοτικού.…
Read more

Αντίκρυ σ’ έναν πολιτισμό που συχνά καυχιέται για την επίδειξη της ανουσιότητάς του, η ποιητική φόρμα του χαϊκού μοιάζει με την απάντηση σε κάποιο αρχέγονο ερώτημα που ξεχάσαμε να θέτουμε. Σύντομα και περιεκτικά, τα ιαπωνικά χαϊκού περικλείουν σε λίγες μόνο συλλαβές εικόνες ενός κόσμου που δείχνουν αιώνιες. Σαν αποτύπωση στο χαρτί μιας άχρονης αλήθειας, το…
Read more