Αναρτήσεις

Ένα απόσπασμα από τον “Βέρθερο” του Γκαίτε «Λοιπόν τίποτε δεν με λυπεί τόσο πολύ, όσο να βλέπω τους ανθρώπους να ταλαιπωρούν ο ένας τον άλλον, και προπάντων νέους στην ακμή της ηλικίας τους, όταν θα μπορούσαν να είναι κατ’ εξοχήν ανοιχτοί σε όλες τις χαρές, να χαλάνε τις ελάχιστες καλές μέρες της ζωής τους με…
Read more

ΚΟΥΣΑΝΑΓΚΙ: «Κάποιες φορές νιώθω πως δεν είμαι αυτή που νομίζω πως είμαι… Σα να έχω πεθάνει από παλιά και κάποιος να πήρε τον εγκέφαλό μου και τον έβαλε σε αυτό εδώ το σώμα… Ποιος ξέρει. Ίσως να μην υπήρξε ποτέ ένας αληθινός εαυτός μου, για τον οποίο θα μπορούσα να λέω πως “είμαι εγώ”… Ίσως…
Read more

Ο υπογράφων έχει πάει σε πολλές συναυλίες μέσα στα χρόνια, απ’ την εποχή που ξεμύτισε για πρώτη φορά απ’ το λαγούμι του. Χθες, είχε την τύχη να δει μια απ’ τις καλύτερες. Ήταν μια συναυλία που μας ταξίδεψε στις ρίζες ενός από τα σημαντικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της μουσικής. Μα δεν έφερε στο όνομά της…
Read more

Γεια σου λέξη. Εγώ είμαι πάλι – ένας από τους τύπους που σε χειρίζονται συχνά. Είσαι βολική για μένα, δεν στο κρύβω… Πάντα διαθέσιμη, πάντα πρόθυμη. Ειδικά στις δύσκολες ώρες. Έτοιμη να ικανοποιήσεις τις σκέψεις μου, να τις τυλίξεις στα δίχτυα σου, να τις πλέξεις σε προτάσεις. Δεν ζητάς αντάλλαγμα. Συγκαλύπτεις τα αισθήματα μετουσιώνοντας τη…
Read more

Το ανθρώπινο είδος είμαστε ξακουστοί για την απαράμιλλη ικανότητά μας να γινόμαστε επιζήμιοι ο ένας στον άλλο, μέσα από την επιτηδευμένη διάδοση των ιδεοληψιών μας. Ανάμεσα σε αυτές τις ιδεοληψίες ανήκει και η αντίληψη της «τελειότητας». Αφορμή για το σημερινό κείμενο έγινε μια γραπτή ευχή ενός γονέα σε φετινό αναμνηστικό σχολικό λεύκωμα της Έκτης Δημοτικού.…
Read more

Αντίκρυ σ’ έναν πολιτισμό που συχνά καυχιέται για την επίδειξη της ανουσιότητάς του, η ποιητική φόρμα του χαϊκού μοιάζει με την απάντηση σε κάποιο αρχέγονο ερώτημα που ξεχάσαμε να θέτουμε. Σύντομα και περιεκτικά, τα ιαπωνικά χαϊκού περικλείουν σε λίγες μόνο συλλαβές εικόνες ενός κόσμου που δείχνουν αιώνιες. Σαν αποτύπωση στο χαρτί μιας άχρονης αλήθειας, το…
Read more

Μια αφήγηση για τα πρώτα χρόνια της Έλλα Φιτζέραλντ Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ είναι μια αληθινή ιστορία που θα σας μεταφέρει πίσω στα χρόνια της δεκαετίας του 30. Στα χρόνια της παλιάς οικονομικής κρίσης και στα χρόνια της τζαζ. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που ξεκίνησε απ’ τους δρόμους και βρέθηκε απ’ τη…
Read more

«Σκατά, καρντασάκι, σκατά, καλά το ‘πες. Ποια ζωή, ρε Σαλονικιέ; Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται, άπαξ, που λένε, σα μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον μ’ αυτή την αυτόνομη μορφή της δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε, αντί να τη ζήσουμε; Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω κι από…
Read more

«Ο κόσμος είναι γεμάτος ήδη με τόσο πόνο, για να έχει και πολέμους να τον πολλαπλασιάζουν…», έγραφε ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Εν έτει 2022, όμως, φαίνεται πως το ανθρώπινο είδος έχει πολλά να μάθει ακόμα. «Ο πόλεμος είναι εκείνο που συμβαίνει όταν αποτυγχάνει η γλώσσα», έλεγε μια άλλη συγγραφέας –…
Read more

Εγώ είμαι πάλι. Πίσω απ’ τη γνωστή οθόνη. Για άλλη μια φορά παλεύω να χωρέσω συναισθήματα σε ψυχρές λέξεις. Ηλεκτροχημικές δονήσεις σε ψηφιακούς κώδικες. Και αυτές οι λέξεις παραδίδονται στη γνωστή παραζάλη πληροφορίας που είναι τα κοινωνικά δίκτυα. Έτσι είναι – δεν το διάλεξα. Μα αν έχουν μια μικρή δύναμη αυτές οι λέξεις, επέτρεψέ μου…
Read more