Αναρτήσεις

Για έναν μαθητή του Δημοτικού στα χρόνια της δεκαετίας του 90, το σαββατιάτικο πρωινό σήμαινε ένα πράγμα: μαραθώνιος κινουμένων σχεδίων στην τηλεόραση. Ήταν μια συνήθεια που ο συγκεκριμένος μαθητής τηρούσε ευλαβικά, ανοίγοντας την τηλεόραση στις 8 το πρωί και βλέποντας ασταμάτητα κινούμενα σχέδια ως τις 12. Μα εκείνο το πρωινό Σαββάτου ήταν διαφορετικό… ο συγκεκριμένος…
Read more

Καθένας από μας είναι ένας κολυμβητής. Η θάλασσα που κολυμπούμε λέγεται χρόνος. Όλοι γινόμαστε κολυμβητές, θέλοντας και μη. Μας πέταξαν στη θάλασσα και είπαν: «Κολυμπήστε!». Μα δεν μας έδειξαν τον τρόπο. Κάποιες μέρες το σώμα σου ακολουθεί τον ρυθμό του νερού: τότε αρμενίζεις στο παρόν. Δεν το σκέφτεσαι – κολυμπάς. Ορισμένες φορές το νερό είναι…
Read more

Από το βιβλίο του Πρίμο Λέβι: «Εάν Αυτό Είναι ο Άνθρωπος» “Το όνομά μου είναι 174 517. Μας βάφτισαν· για όλη την υπόλοιπη ζωή μας θα έχουμε το νούμερο χαραγμένο στο αριστερό μας μπράτσο.” Ο τίτλος της αποψινής παρουσίασης μοιάζει σαν όνομα παιδικής έκθεσης. Μα είναι μια πραγματικότητα από την οποία μας χωρίζουν μόνο δυο…
Read more

Ιστορίες από τον στρατό: Μια φορά κι έναν καιρό ο υπογράφων διένυε τη συναρπαστική στρατιωτική του θητεία στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Τρίπολης – μεταξύ άλλων. Για ένα διάστημα είχα αναλάβει την ευθύνη του ΚΨΜ – ήσυχες μέρες μακριά από σκοπιές και όπλα. Οι ώρες όμως περνούσαν αργά και βασανιστικά: όταν ο στρατός δεν σε μετατρέπει…
Read more

«Θα έλεγε κανείς πως η φαντασιοκοπία δεσμοφυλάκων και δημίων διεύθυνε μέχρι τώρα την παιδεία του ανθρώπινου γένους!» – Φρ. Νίτσε Αυτό το κείμενο είναι ένα προσωπικό ξέσπασμα. Είναι μεγάλης έκτασης και φέρει μέσα του θυμό. Όσοι ενδιαφέρονται μόνο για το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό περιεχόμενο της σελίδας, μπορούν να προσπεράσουν. Σίγουρα δεν ανήκει στις «τυπικές» αναρτήσεις…
Read more

Απόψε μεταφέρομαι νοερά σε κάποιο άλλο Πάσχα, σχεδόν είκοσι χρόνια πριν. Καθισμένος σ’ ένα βαρυφορτωμένο εφηβικό γραφείο, στο ημίφως μιας χαμηλής λάμπας, διαβάζοντας για τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Μπροστά στα μάτια μου το Άγνωστο: κείμενα αρχαίων συγγραφέων, η σημασία των οποίων για την ιστορία του πολιτισμού έμοιαζε να εξαντλείται στο ποιο είναι το «απαρέμφατο» και ποια…
Read more

Ένα απόσπασμα από το “Αμερικανικό Ειδύλλιο” «Πολεμάς την επιπολαιότητά σου, τη ρηχότητά σου, έτσι ώστε να δοκιμάσεις να πλησιάσεις τους άλλους χωρίς απατηλές προσδοκίες, χωρίς υπερβολική προκατάληψη, ελπίδα ή υπεροψία, προσπαθώντας όσο μπορείς να μη μοιάζεις με τανκς, χωρίς κανόνια, πολυβόλα κι ατσαλένια θωράκιση 15 πόντους πάχος· τους πλησιάζεις χωρίς καθόλου να τους απειλείς, πατώντας…
Read more

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Χαμογέλα Ρε… Τι Σου Ζητάνε;» Η νύχτα της 21ης Απριλίου «Θα πήγαινα λοιπόν στο Βόλο, να οργανώσω την περιφρούρηση της συγκέντρωσης, γιατί είχαμε πληροφορίες όχι θα χτυπούσαν οι παρακρατικοί… Κει που κοιμόμουνα λοιπόν ήσυχα-ήσυχα, ακούω κουδούνι. Σηκώνομαι, ανοίγω, βλέπω το σύντροφο που μιλούσε στη σπουδάζουσα. Λέω, τι συμβαίνει; Μου λέει, κατέβασαν…
Read more

Οι Γάλλοι στη διάρκεια της δεκαετίας του 60 το ονόμασαν “μαύρο φιλμ”. Ήταν ένα μπάσταρδο που για δύο δεκαετίες αλώνιζε τα σκιερά κινηματογραφικά στενά στις πίσω γειτονιές των ΗΠΑ. Τις γειτονιές που δεν μιλάνε για ευημερία και πρόοδο και δεν υμνούν την παντοδυναμία της αναδυόμενης πολιτικής υπερδύναμης των καιρών. Επιλέγουν τα σκοτεινά σημεία, ξεδιπλώνουν αφανέρωτες…
Read more

Πέρα από “Έλληνες” και “Βάρβαρους” Απόψε θα μεταβούμε στον κόσμο της αρχαίας τραγωδίας – και συγκεκριμένα στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη. Θα παραθέσω πρώτα δυο αποσπάσματα του έργου, τα οποία ανήκουν στα συγκλονιστικότερα της δραματικής ποίησης – και έπειτα θα πούμε δυο λόγια. Η σκηνή μας μεταφέρει στην «επόμενη μέρα» της άλωσης της Τροίας – όταν…
Read more