Ήταν ένα από τα πιο κρύα βράδια του χειμώνα, πριν λίγα χρόνια. Διάβαζα το «Μαγικό Βουνό» του Τόμας Μαν σε ένα σπίτι δίχως θέρμανση και με παράθυρο ανοιχτό ώστε να μπαινοβγαίνουν οι γάτες (δεν ήθελα να τις αφήσω έξω στο κρύο). Είχα κουκουλωθεί, θυμάμαι, με δυο κουβέρτες και κασκόλ τυλιγμένο μέχρι πάνω, γύριζα τις…
Read more
Πολύ λίγες παιδικές ιστορίες θυμάμαι από τα χρόνια της “Γλώσσας” του Δημοτικού… Ανάμεσά τους ξεχωρίζει “Το Μικρό Κάπα και το Μεγάλο Κάπα από την Καππαδοκία”, του Ευγένιου Τριβιζά. Δίχως πολλή σκέψη, είπα να το μοιραστώ. «Ζούσαν κάποτε στην Καππαδοκία δύο κάπα. Ένα κάπα μικρό και ένα Κάπα κεφαλαίο. Το μικρό κάπα ήταν καλόκαρδο, καλόβολο και…
Read more
Και η ζωή συνεχίζεται, φίλε μου. Συνεχίζουμε να τρώμε, να κοιμόμαστε, να ονειρευόμαστε και να κάνουμε δύσκολες τις ζωές μας. Η γνωστή ανθρώπινη, υπερβολικά ανθρώπινη πραγματικότητα, όπως τη θυμάσαι και την έζησες. Ακόμα δίνουμε αξία σε λάθος πράγματα. Και η ζωή κυλά και ορισμένες στιγμές αναλογιζόμαστε την φρενίτιδα του χρόνου και την ευθραυστότητα όσων αγαπούμε…
Read more
Έλα μαζί μου. Θέλω να αλλάξουμε μαζί τον κόσμο, σου λέω. Ξέρω πως θέλεις. Μα δεν ξέρεις πως βλέπω τον κόσμο, μου λες. Ο κόσμος σου είναι οι λέξεις σου. Όταν αλλάζουν οι λέξεις σου αλλάζει και η πραγματικότητά σου. Τι είναι η πραγματικότητα αν όχι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε γι’ αυτήν. Απορώ. Μου δίνεις…
Read more
«Ζώντας όπως εγώ με ανθρώπινα όντα, όσο περισσότερο τους παρατηρώ, τόσο περισσότερο αναγκάζομαι να συμπεράνω πως είναι εγωιστές. Ειδικά εκείνα τα παιδιά. Όποτε τραβάει η όρεξή τους, με κρεμούν ανάποδα, χώνουν τη μούρη μου σε κάποια χαρτοσακούλα, με σβουρίζουν γύρω γύρω, με χώνουν στην κουζίνα. Επιπλέον, στην παραμικρή μου σκανταλιά, ολάκερο το νοικοκυριό συνασπίζεται εναντίον…
Read more
Θυμάστε εκείνα τα εικονογραφημένα παιδικά παιχνίδια που είχαν θέμα τους: «βρείτε τα κρυμμένα λάθη στην εικόνα»; Ε λοιπόν – το κείμενο που ακολουθεί θα μπορούσε να παραλληλιστεί μαζί τους. Πρόκειται για ένα επίκαιρο κείμενο που περιλαμβάνει 112 προτάσεις και 56 λάθη – ένα λάθος ανά δύο προτάσεις! Τι να κάνουμε – συμβαίνουν αυτά όταν γράφουμε…
Read more
Αποκριάτικο βράδυ. Φέτος φοριέται πολύ το πράσινο. Μασκοφορεμένες κοπέλες στον ηλεκτρικό, ενδεδυμένες κατάλληλα για την εορταστική τους έξοδο. Παρουσιάζουμε τη νέα μας κολεξιόν, μάσκα με κορδόνι σε έξαλλες παραλλαγές νοσηλεύτριας και χειρούργου – ιδανική για τις ξέφρενες διονυσιακές βραδιές σας. Μπες κι εσύ στον χορό, γίνε ένα με το πλήθος – είναι κολλητικό. Μια μητέρα…
Read more
Η γειτόνισσα παίρνει τη δόση της απ’ το καθημερινό τηλεπαιχνίδι. Την ακούω δια μέσω τοίχων ανεπαρκούς μόνωσης. Μικροαστική ζωή περιχαρακωμένη σε σπιρτόκουτα. Ασβέστης, τούβλα, πόρτες που κλειδώνουν μετά τα μεσάνυχτα – προσπαθώντας να κρατήσουν σε απόσταση τα παράταιρα εκείνα όνειρα που θα παρενοχλούσαν τον μακάριο ύπνο τους. Νοικοκύρηδες. Φιλήσυχοι άνθρωποι. Ηλεκτρονικές συσκευές, οθόνες και οθονίτσες,…
Read more
Τελευταία μέρα στο παλιό λαγούμι, λίγο πριν την οριστική μετακόμιση στο νέο. Ο χώρος άδειος, γυμνός, παγερός. Η αναπόφευκτη μελαγχολία που συνοδεύει κάθε μετάβαση. Μα κάπου εκεί, ανάμεσα στα γυμνά πατώματα και τους άδειους τοίχους, καταμεσής των τελευταίων πραγμάτων που απέμειναν για μεταφορά, εντόπισα αυτή την εικόνα του Αλμπέρ Καμύ. Μια μικροσκοπική φωτογραφία. Η μοναδική…
Read more
Σα να βλέπω τον Παλιό Χρόνο. Κάθεται μόνος στον σταθμό περιμένοντας το τελευταίο τρένο. Έχοντας φτάσει πια στα βαθιά γεράματα, το χέρι του σφίγγει το βαρύ παλτό του, ενώ στη γενειάδα του φωλιάζουν οι νιφάδες του χιονιού. Στην απέναντι πλατφόρμα ο Νέος Χρόνος γελάει απ’ τη κούνια του και τινάσσει ανέμελα τα στρουμπουλά μωρουδίστικα πόδια…
Read more
Πρόσφατα σχόλια