~ Υπάρχουν κάποιες μέρες που δε σε θέλει. Καθόλου όμως. Και χωρίς να το έχεις επιδιώξει, χωρίς να το έχεις προκαλέσει, γίνονται πράγματα τέτοια που ρίχνουν την διάθεση σου στο ναδίρ. Για πολλούς απο μας το αίσθημα της στενοχώριας γυρεύει κάποια διέξοδο μέσω του μοιράσματος και της επικοινωνίας. Με το να συζητάμε αυτό που μας…
Read more
~ (έργο του Boris Vallejo) Έχουν περάσει πάνω απο 10 μήνες απο τότε που ξεκίνησα να γράφω στο blog. Για κάποιον λόγο, απροσδιόριστο μάλλον, νιώθω σα να κλείνει ένας μικρός κύκλος. Τα ζώα της Κουνελόχωρας κουράστηκαν λίγο, θέλουν να πάρουν κάποιες ανάσες, να κάνουν ένα μικρό διάλλειμα, να τεντώσουν λίγο τ’ αυτιά τους και να…
Read more
~ Ένας τέτοιος τίτλος μπορεί να σημαίνει 2 πράγματα. Ή είμαστε κάποιο ειδησεογραφικό blog, απο κείνα που αρέσκονται σε βαρείς, πομπώδεις τίτλους μάλιστα, και θέλουμε να περιγράψουμε κάποιο φοβερό γεγονός, με κείνα τα παχιά, μαύρα γράμματα των πρωτοσέλιδων, που τόσο πολύ τραβάνε την προσοχή…. Ή απλά είπα να βάλω έναν χαζό τίτλο, και εντελώς άσχετο…
Read more
~ Τα αγαπάμε. Είναι τα Goth Kids του South Park, και μπορεί η παρουσία τους στη σειρά να είναι μικρή, είναι όμως ξεχωριστή. Συνοψίζουν λίγο πολύ τα στερεότυπα του “γότθου”, με τον τρόπο που μόνο το South Park ξέρει να κάνει. “Η ζωή είναι μόνο πόνος”, λένε, πίνοντας τον καφέ τους, κατηγορώντας (που τους γέννησαν…
Read more
Είναι μερικές στιγμές που θες απλά να τα παρατήσεις όλα και ν’ αρχίσεις τις φιλοσοφίες. Σε πιάνει κάτι και δε μπορείς να το αφήσεις, παρά μόνο να αφεθείς. Όπως η πείνα ή η δίψα ικανοποιούνται με το φαγητό και το ποτό, η συγκεκριμένη αυτή… “κατάσταση”, το ακαθόριστο συναίσθημα αν προτιμάτε, που έχει δημιουργηθεί λόγω διάφορων…
Read more
~ Αράζω που λέτε στην παραλία, με μια δροσερή γρανίτα φράουλα στο χέρι. Έχω αφήσει το βιβλίο στην άκρη και χαλαρώνω, παρακολουθώντας την κίνηση. Την τύπισσα με το μπικίνι, τα παιδιά που παίζουν παραπέρα, δυο σκυλιά που χαίρονται, την τύπισσα με το μπικίνι, μια οικογένεια που απλώνει την πετσέτα, την τύπισσα με το μπικίνι. Σκέφτομαι…
Read more
Όχι, δεν αναφέρομαι σε όλες τις στιγμές… αλλά σε κάποιες, μεμονωμένες, απο κείνες που συμβαίνουν που και που. Απο κείνες που η συχνότητα τους είναι αραιή, σαν το χιόνι μες στον Μάρτη, και που η σπανιότητα τους τις κάνει τόσο ξεχωριστές και ιδιαίτερες… Είναι κάποιες στιγμές που μπορούν να απαλύνουν στενοχώριες, και να διώξουν τον…
Read more
Πρόσφατα σχόλια