~ Μπήκε ο νέος χρόνος και ούτε που το κατάλαβα. Σκυμμένος σ’ ένα γραφείο πάνω, μέχρι αργά το βράδυ, προσπαθώντας να βγάλω το deadline της δουλειάς. Έχοντας περάσει συνεχόμενες απανωτά μέρες μέσα στη φωλιά μου, κάνοντας βόλτες στα διαλείμματα από το σαλόνι στο δωμάτιο και από το δωμάτιο στο σαλόνι, παρατηρώντας το αναμμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο…
Read more
Δε θα μιλήσω για αιωρούμενα πλάσματα κάτω από λευκά σεντόνια. Για πνεύματα και στοιχειά που σέρνουν αλυσίδες. Ή για μυστήριους δαίμονες με μάτια που λάμπουν στο σκοτάδι. Θα μιλήσω για τα αληθινά φαντάσματα… Όχι εκείνα του μύθου, όχι αυτά που δεσπόζουν στις ταινίες. Τα άλλα. Τα υπαρκτά. Εκείνα που με ωθούν να ξενυχτήσω, με τα χέρια…
Read more
Μια ιστορία θα σας πω. Νέος, έχοντας κλείσει πριν λίγους μήνες τα 18, πρωτοετής φοιτητής Παντείου. Η αμηχανία της εφηβείας έκδηλη ακόμα στις κινήσεις του. Το μαλλί σχετικά μακρύ, το στυλ επιμελώς ατημέλητο, η φωνή είχε πάνω-κάτω διαμορφωθεί στην ενήλικη χροιά της, τα σύννεφα της εφηβείας όμως σκίαζαν για τα καλά το νου του. Ήταν…
Read more
~ Από καιρό ήθελα να σου πω αυτά τα λόγια, αλλά δεν έβρισκα τον τρόπο. Τη στιγμή αυτή όμως αισθάνομαι έτοιμος. Θέλω να ανοιχτώ σε σένα όπως δεν το έκανα ποτέ. Μου είναι ευκολότερο πίσω από την ασφάλεια μιας οθόνης… Η παρουσία σου είναι αρκετή για να μου επιφέρει σύγχυση, να με αποπροσανατολίσει, να παρεμποδίσει…
Read more
~ Άραζα βράδυ έξω, σε μια κοσμική τοποθεσία, περιμένοντας να φτάσει η παρέα μου. Παρατηρούσα το πλήθος από πιπίνια που, σαν άλλες πολύχρωμες πεταλούδες, γυρόφερναν ζωηρά εδώ κι εκεί. Για κάποιο λόγο μου φαινόταν η μία πιο τσαχπίνα από την άλλη. Οι περισσότερες φορούσαν στενά και ιδιαίτερα κοντά σορτς. Έδειχναν άνετες με τα βλέμματα των…
Read more
~ Δε βρέχει τώρα, το βαρύ άρωμα του καλοκαιριού είναι ακόμα αισθητό. Ωστόσο η στιγμή δεν αργεί – σύντομα θα καταφτάσουν τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια. Σαν νερό σε ακουαρέλα, η βροχή θα απαλύνει τις πυκνές αποχρώσεις που χάραξε πάνω μας το καλοκαιρινό φως. Ο ήλιος – από το βλέμμα του οποίου τίποτα δεν ξεφεύγει – θα…
Read more
~ Ιστορία Ι Το σκηνικό που θα σας περιγράψω αφορά δύο άτομα, ενδεχομένως αληθινά, ενδεχομένως φανταστικά. Δεν έχει σημασία. Ας πούμε οτι είναι δυο νέοι, ένας άντρας και μια γυναίκα. Ο ένας γιορτάζει και αποφασίζουν να πάνε έξω για παγωτό σε ένα πρωτοκλασάτο μαγαζί, απο τα δημοφιλέστερα της πόλης, σε χλιδάτη περιοχή κοντά στην παραλιακή.…
Read more
Είναι περίεργο τι διαθέσεις μπορεί να βγάλει από μέσα σου ένα ταξίδι. Ακόμα και ένα μικρό σχετικά ταξίδι σαν αυτό που έκανα έχει αναδείξει μια ατελείωτη τάση εντός μου να πάρω τα βουνά και τα λαγκάδια και να την κάνω για άλλες πολιτείες…. Μια εναλλακτική Ερμού Λοιπόν, στο θέμα μας. Σήμερα θα μιλήσω ακόμα περισσότερο…
Read more
~ ΞύπνησεςΣτεφανωμένη, χρυσοπλουμισμένη, η ανάσα σου σα φύσημαΡοδόχρωμης αυγήςΚαι η άνοιξη έπαιζε ζωηρά μαζί σου, σα μάνα με κόρηΥγροί λαβύρινθοιαντιφέγγιζαν τη λάμψη των ματιών σουστον βυθό τους καταπνίγονταν χειμώνες δίχως τέλοςΆναρχες ηλιαχτίδες σπινθίριζανΣτα φλεγόμενα μαλλιά σουΚαι το βάδισμα σου, όμοιο μ’ εσπερινό αγέρι,χάιδευε τα πανιά θαλασσοπόρωνΕνώ τα καράβια τους ανακλούσαν το φως που ξεχύνεται από…
Read more
~ Υπάρχουν κάποιες μέρες που δε σε θέλει. Καθόλου όμως. Και χωρίς να το έχεις επιδιώξει, χωρίς να το έχεις προκαλέσει, γίνονται πράγματα τέτοια που ρίχνουν την διάθεση σου στο ναδίρ. Για πολλούς απο μας το αίσθημα της στενοχώριας γυρεύει κάποια διέξοδο μέσω του μοιράσματος και της επικοινωνίας. Με το να συζητάμε αυτό που μας…
Read more
Πρόσφατα σχόλια