Αναρτήσεις

Η νεαρή κυρία που βλέπουμε στην εικόνα λέγεται Φίλις Γουίτλεϊ (Phillis Wheatley). Όμως αυτό δεν είναι το κανονικό της όνομα. Είναι το όνομα που της χάρισαν τα αφεντικά της – όταν εφτά χρονών κοριτσάκι, εν έτει 1761, μεταφέρθηκε απ’ την πατρίδα της, τη Σενεγάλη, σ’ ένα πλοίο δούλων με προορισμό τη Βοστώνη. Η μικρή Φίλις…
Read more

Το σκεφτόμουν τον τελευταίο καιρό, καθώς βρέθηκα στη δυσάρεστη κατάσταση να παρακολουθήσω λίγο ελληνική τηλεόραση. Ζούμε στην εποχή της εικόνας – μια εικόνα κυρίαρχη παντού, από τα social media ως τον χώρο της πολιτικής. Εκείνο που προέχει είναι η παρουσία μιας λαμπερής περσόνας κι ενός λόγου που μοιάζει περισσότερο με διαφημιστικό σλόγκαν. Τίτλοι, λεζάντες και…
Read more

Η λεπτομέρεια κάνει άραγε τη διαφορά; Στην αγάπη, η απάντηση ίσως είναι θετική. Μπορεί να φέρεις πολλαπλές ιδιότητες – όμως μόνο το αγαπημένο πρόσωπο θα εκτιμήσει πάνω σου εκείνη τη μικρή λεπτομέρεια, που μάλλον θα περάσει απαρατήρητη στους άλλους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους στίχους ενός παλιού τραγουδιού της δεκαετίας του 30… Ένα τραγούδι που εκθειάζει στην…
Read more

Βρισκόμαστε στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη, μα βαθιά ανδροκρατούμενη, Ιαπωνία των αρχών της δεκαετίας του 70. Μια κοινωνία όπου οι γυναίκες, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, διατηρούσαν τον παραδοσιακό τους ρόλο στην κουζίνα και το σπίτι. Κόντρα στις συνθήκες των καιρών, όμως, μια νεαρή κοπέλα, η Ριόκο Ικέντα, είχε μια ιδιαίτερα τολμηρή ιδέα… και αποφάσισε να τη διεκδικήσει.…
Read more

Είδα μια πρόσφατη χολιγουντιανή ταινία. Μου φάνηκε κάκιστη. Μπήκα από περιέργεια στο IMDB – και διαπίστωσα με έκπληξη πως έχει έναν βαθμό στα ύψη. Πάει το γούστο του κόσμου, σκέφτηκα. Μπαίνω στο Youtube δίχως λογαριασμό – κατά λάθος. Με κατακλύζουν μεμιάς τα προτεινόμενα βίντεο, με βάση τις προτιμήσεις της “πλειοψηφίας” – εκείνα που μαζεύουν τα…
Read more

Αγαπώ να βλέπω κάποια μικρά, παλιά αντικείμενα, που κόντρα στις δυσκολίες των καιρών μπόρεσαν να επιβιώσουν. Κάποια αντικείμενα που ο ιδιοκτήτης τους τα περιβάλλει με αγάπη και δεν βιάζεται να αντικαταστήσει στην πρώτη τους φθορά… Εκείνο το αλογάκι που άλλαξες το σπασμένο πόδι του… Εκείνο το παλιό ρούχο που μπάλωσες την τρύπα του… Εκείνο το…
Read more

Κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να γυροφέρνω σε χώρους με πράσινο και βλάστηση – εκείνους τους λίγους που έχουμε στην πόλη. Και πάντα σκέφτομαι το ίδιο: πως γνωρίζω ελάχιστα για τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει. Οι γενιές των παππούδων μας μπορούσαν να ξεχωρίσουν δεκάδες τύπους δέντρων και φυτών, να κατονομάσουν βοτάνια, να διακρίνουν…
Read more

Γνώση! Αλήθεια! Λογική! Υπέροχες λέξεις που ο άνθρωπος έχει ξεφτιλίσει επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της Ιστορίας του. Ζώντας στα χρόνια του αισιόδοξου και θετικιστικού 19ου αιώνα, ο Φρίντριχ Νίτσε εξαπέλυε επιθέσεις απέναντι στον πολιτισμό των καιρών του που έμοιαζαν παράταιρες. Μα δεν προοδεύει διαρκώς το ανθρώπινο είδος; Δεν εξελίσσεται η γνώση; Δεν θα μας ωθήσει…
Read more

“Here I am with a brain the size of a planet and they ask me to pick up a piece of paper.” Ήταν μια παράδοξη, μα ευτυχής ένωση: ένα συγκρότημα με βαθύτατα εσωστρεφείς και μελαγχολικούς στίχους συνάντησε το κορυφαίο χιουμοριστικό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του αιώνα. Οι Radiohead έσμιξαν με το βιβλίο του Douglas Adams “A…
Read more

Δύο φαινομενικά απλοί στίχοι, τόσο απλοί μες στη βαρύτητά τους, που τους υπαγορεύει ο ίδιος ο Stephen Hawking. Μοιάζουν έτσι με κάποιον μαθηματικό τύπο, αυτονόητο όπως το 2+2=4•τέτοιον που θα μπορούσε να συνοψίσει το σύνολο της πραγματικότητας στη σαφήνεια των σημείων του. Δύο απλοί στίχοι, που συνιστούν το επίκεντρο του τραγουδιού των Pink Floyd: “It…
Read more