Ένας ήρωας της Ένατης Τέχνης έφυγε απρόσμενα για κάποιον μακρινό πλανήτη. Σκαρφάλωσε σ’ ένα μικροσκοπικό ιπτάμενο σύννεφο και πέταξε μακριά, αφήνοντας πίσω του χιλιάδες και χιλιάδες φίλους σε όλο τον κόσμο. Είμαι κι εγώ ένας απ’ αυτούς. Ο Ακίρα Τοριγιάμα (Akira Toriyama), δημιουργός του θρυλικού Dragon Ball, έφυγε σε ηλικία μόλις 68 χρονών. Ήταν χειμώνας…
Read more
Ίσως η ωραιότερη λογοτεχνική εξύμνηση του γυναικείου σωματικού κάλλους, που έχω διαβάσει ως σήμερα, να βρίσκεται καταχωνιασμένη σε μια κρυφή γωνιά από τις “Χίλιες και μια Νύχτες”. Το χιλιόχρονο αυτό ορόσημο αποτελεί, μεταξύ πολλών άλλων, ένα από τα πλέον αισθησιακά έργα στην ιστορία της λογοτεχνίας – δεν είναι τυχαίο που ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι το…
Read more
“Is there anybody out there?…” Αυτοί οι στίχοι έχουν στοιχειώσει τη γενιά μας. Στίχοι χαραγμένοι με μαύρο μαρκαδόρο σ’ ένα κατάλευκο Τείχος, άσπρο σαν την παχύρευστη ομίχλη της σιωπής. Κι εκεί, πίσω απ’ το συμπαγές οχύρωμα των τούβλων, αντηχεί (ίσα που ακούγεται) μια ψιλή φωνή. Η φωνή κάποιου που ονειρεύεται τα παιδικά του χρόνια, ασφαλισμένος…
Read more
«Πόσο λίγο ξέρετε την ευτυχία των ανθρώπων, εσείς, βολεμένοι και καλοπροαίρετοι άνθρωποι! Γιατί η ευτυχία και η δυστυχία είναι αδερφές και μάλιστα δίδυμες, που είτε μεγαλώνουν μαζί είτε, όπως συμβαίνει σε σας, μένουν μικρές!» Ναι, ήταν ο Νίτσε εκείνος που είπε πρώτος αυτό το “ό,τι δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό”. Και σε αυτή…
Read more
Κάθε νέο χρόνο, πλήθος ανάμεσά μας θέτει “στόχους”. “Θα κάνω” αυτό και “πρέπει να γίνει” εκείνο. Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο πως αρκετοί απ’ αυτούς τους “στόχους” καταλήγουν να μοιάζουν με παραφουσκωμένα μπαλόνια, γεμάτα αέρα. Έναν μήνα μετά – το πολύ – κι έχουν ήδη ξεφουσκώσει. Ο λόγος; Πολύ απλά, η πλειοψηφία αυτών των “στόχων”…
Read more
Υπάρχουν δύο τρόποι ν’ αντιμετωπίσεις τη βλακεία των ανθρώπων – ή, για να υιοθετήσουμε μια εναλλακτική “βαθύτερη” έκφραση: δύο τρόποι ν’ αντιμετωπίσεις το παράλογο της ύπαρξης. Ο ένας είναι να τα βάψεις μαύρα – όπως έκανε ο Κάφκα. Και ο άλλος είναι με το χιούμορ – όπως έκανε ο κύριος του σημερινού μας θέματος. Κατά…
Read more
Η νεαρή κυρία που βλέπουμε στην εικόνα λέγεται Φίλις Γουίτλεϊ (Phillis Wheatley). Όμως αυτό δεν είναι το κανονικό της όνομα. Είναι το όνομα που της χάρισαν τα αφεντικά της – όταν εφτά χρονών κοριτσάκι, εν έτει 1761, μεταφέρθηκε απ’ την πατρίδα της, τη Σενεγάλη, σ’ ένα πλοίο δούλων με προορισμό τη Βοστώνη. Η μικρή Φίλις…
Read more
Το σκεφτόμουν τον τελευταίο καιρό, καθώς βρέθηκα στη δυσάρεστη κατάσταση να παρακολουθήσω λίγο ελληνική τηλεόραση. Ζούμε στην εποχή της εικόνας – μια εικόνα κυρίαρχη παντού, από τα social media ως τον χώρο της πολιτικής. Εκείνο που προέχει είναι η παρουσία μιας λαμπερής περσόνας κι ενός λόγου που μοιάζει περισσότερο με διαφημιστικό σλόγκαν. Τίτλοι, λεζάντες και…
Read more
Η λεπτομέρεια κάνει άραγε τη διαφορά; Στην αγάπη, η απάντηση ίσως είναι θετική. Μπορεί να φέρεις πολλαπλές ιδιότητες – όμως μόνο το αγαπημένο πρόσωπο θα εκτιμήσει πάνω σου εκείνη τη μικρή λεπτομέρεια, που μάλλον θα περάσει απαρατήρητη στους άλλους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους στίχους ενός παλιού τραγουδιού της δεκαετίας του 30… Ένα τραγούδι που εκθειάζει στην…
Read more
Βρισκόμαστε στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη, μα βαθιά ανδροκρατούμενη, Ιαπωνία των αρχών της δεκαετίας του 70. Μια κοινωνία όπου οι γυναίκες, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, διατηρούσαν τον παραδοσιακό τους ρόλο στην κουζίνα και το σπίτι. Κόντρα στις συνθήκες των καιρών, όμως, μια νεαρή κοπέλα, η Ριόκο Ικέντα, είχε μια ιδιαίτερα τολμηρή ιδέα… και αποφάσισε να τη διεκδικήσει.…
Read more
Πρόσφατα σχόλια