Ίσως η ωραιότερη λογοτεχνική εξύμνηση του γυναικείου σωματικού κάλλους, που έχω διαβάσει ως σήμερα, να βρίσκεται καταχωνιασμένη σε μια κρυφή γωνιά από τις “Χίλιες και μια Νύχτες”. Το χιλιόχρονο αυτό ορόσημο αποτελεί, μεταξύ πολλών άλλων, ένα από τα πλέον αισθησιακά έργα στην ιστορία της λογοτεχνίας – δεν είναι τυχαίο που ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι το…
Read more
Καλώς ήρθες! Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σου. Πού βρίσκομαι;… ρωτάς. Κοιτάζεις γύρω σου και στα μάτια σου ξεδιπλώνεται μια ατέλειωτη πολιτεία. Μια πολιτεία μεγαλύτερη από χίλιους κόσμους, μια πολιτεία μεγαλύτερη απ’ όλες τις πολιτείες των ανθρώπων. Και ζαλίζεσαι, το κεφάλι σου πονά, η όψη της πλημμυρίζει την καρδιά σου σαν παλίρροια. Που βρίσκομαι;… Βρίσκεσαι…
Read more
Τον παλιό καιρό, στα χρόνια της επιδημίας της χολέρας, σε κάποια χώρα της λατινικής Αμερικής, ζούσε ένας νεαρός. Ο νεαρός ήταν ερωτευμένος, μα δεν έβρισκε ανταπόκριση στον έρωτά του. Όμως τίποτα δεν τον πτοούσε. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να διοχετεύσει την ενέργεια που ξεχείλιζε μέσα του. Ο κόσμος γύρω του άλλαζε, η κοινωνία των καιρών…
Read more
«Σ’ αυτή την κατάσταση ερωτικού παραληρήματος σεργιάνιζα κάποιο πρωινό δίπλα σ’ ένα όμορφο άγριο ποταμάκι, που είχα ανακαλύψει μέσα σε μια χαράδρα. Σε κάποιο σημείο ένας μικρός καταρράχτης ξεπηδούσε μέσα απ’ τα βράχια κι έπεφτε σε μια φυσική γούρνα, σκηνικό που ίσως να διάλεγε ένας ποιητής για καταφύγιο κάποιας Ναϊάδας. Εδώ συνήθως αποτραβιόμουν, για να…
Read more
Κάθε πληγή σε ένα μεγάλο έργο τέχνης μοιάζει με πληγή στο πρόσωπο της αθανασίας μας. Δεν αναφέρομαι στην ατομική αθανασία, όχι. Αναφέρομαι σε εκείνη τη μία και μόνη αθανασία στην οποία μπορούμε βάσιμα να προσδοκούμε, σαν ανθρώπινο είδος: εκείνη των έργων του ανθρώπινου δημιουργικού πνεύματος. Εκείνα που κατορθώνουν να μας ενώσουν, παρά τις διαφορές μας·…
Read more
“Απρίλη ψεύτη, χάνομαι, στα ψεύτικα όνειρά σου…”, λένε οι Κατσιμιχαίοι στον «Κόκκινο Χορό» τους. Απρίλης. Ο μήνας που σηματοδοτεί το επίσημο λάκτισμα του τραγουδιού της άνοιξης. Ποια είναι η Άνοιξη; Εκείνη η νεαρή γυναίκα, που τόσοι έχουν ποθήσει και τόσοι έχουν ερωτευτεί. Η πιο ποθητή και εκστατική απ’ τις γυναίκες. Μια ανθοφορούσα κοπέλα με διάφανο…
Read more
Δύο αποσπάσματα από την «Κυρία με τις Καμέλιες» του Αλεξάνδρου Δουμά, υιού «Τίποτα δεν ταιριάζει περισσότερο στη γυναίκα που αγαπάς, όσο ο γαλάζιος ουρανός, τα ονόματα των λουλουδιών, ο δροσερός αέρας, η αστραφτερή μοναξιά του αγρού ή του δάσους. Μ’ όση δύναμη κι αν αγαπάς μια γυναίκα, όση εμπιστοσύνη κι αν της έχεις, όση βεβαιότητα…
Read more
Ένα απόσπασμα από τον “Δον Κιχώτη” και ένα σχόλιο για τον έρωτα, τη φαντασία και την τρέλα «Στο ερωτικό γράμμα, Σάντσο, θα βάλεις για υπογραφή: “Δικός σας ως το Θάνατο, ο Ιππότης της Ελεεινής Μορφής”• και δεν έχει σημασία που θα ‘ναι γραμμένο με άλλο χέρι, γιατί, αν θυμάμαι καλά, η Δουλτσινέα δεν ξέρει ούτε…
Read more
«Η ψυχή σώζεται αν διατηρηθεί με μια συγκεκριμένη μορφή» Raymond Lully «Βαστώ από γενιά διάσημη για τη δύναμη της φαντασίας της και τους φλογερούς της έρωτες. Οι άνθρωποι με είπαν τρελό, μα δεν έχει ακόμα λυθεί το ζήτημα, αν η τρέλα είναι ή δεν είναι η υπέρτατη νοημοσύνη, αν ένα μεγάλο μέρος απ’ ό,τι είναι…
Read more
«Θες να μάθεις να πετάς; Μάθε πρώτα να πέφτεις!» Ζούμε σ’ έναν πολιτισμό που εκθειάζει την ατομική επιτυχία• υπνωτισμένοι από τον μύθο του «αμερικανικού ονείρου» τραβάμε για την τύχη μας προσπαθώντας να ανελιχθούμε ολοένα και ψηλότερα, να χτίσουμε ένα όνομα, να αποκτήσουμε κέρδη και δύναμη και φήμη – ο καθένας για τον εαυτό του και…
Read more
Πρόσφατα σχόλια