«Μπορώ να συμμεριστώ οτιδήποτε εκτός από τη δυστυχία» είπε ο λόρδος Χένρυ σηκώνοντας τους ώμους. «Τη δυστυχία με τίποτα δεν μπορώ να τη δεχτώ. Είναι τόσο άσχημη, τόσο φρικτή, τόσο καταθλιπτική. Υπάρχει κάτι τρομερά νοσηρό στη συμπάθεια των συγχρόνων μας για τον πόνο του άλλου. Θα ‘πρεπε να μας συγκινούν τα χρώματα, η ομορφιά,…
Read more
Μερικές συμβουλές από κάποιον που τα έχει ζήσει και τα ζει. Στην πραγματικότητά μας περισσεύει η κλειστότητα και η αδυναμία μοιράσματος. Η συναισθηματική νοημοσύνη – η ικανότητα να έρχεσαι σε βαθύτερη επαφή με τον συναισθηματικό κόσμο των άλλων και του εαυτού σου – συνιστά εξαίρεση σ’ έναν κόσμο που είτε σκέφτεται δίχως να νιώσει, είτε…
Read more
Ένα απόσπασμα από τον “Βέρθερο” του Γκαίτε «Λοιπόν τίποτε δεν με λυπεί τόσο πολύ, όσο να βλέπω τους ανθρώπους να ταλαιπωρούν ο ένας τον άλλον, και προπάντων νέους στην ακμή της ηλικίας τους, όταν θα μπορούσαν να είναι κατ’ εξοχήν ανοιχτοί σε όλες τις χαρές, να χαλάνε τις ελάχιστες καλές μέρες της ζωής τους με…
Read more
«Είναι αλήθεια πως δε βοήθησα ποτέ τον ήλιο να ανατείλει, μου φτάνει όμως που ήμουν παρών όταν το έκανε.» «Πήγα στο δάσος επειδή επιθυμούσα να ζήσω συνειδητά, να αντιμετωπίσω μονάχα τα ουσιώδη της ζωής και να δω αν θα μπορούσα να μάθω όσα είχε να μου διδάξει, έτσι ώστε, όταν θα ερχόταν η ώρα μου…
Read more
Για έναν μαθητή του Δημοτικού στα χρόνια της δεκαετίας του 90, το σαββατιάτικο πρωινό σήμαινε ένα πράγμα: μαραθώνιος κινουμένων σχεδίων στην τηλεόραση. Ήταν μια συνήθεια που ο συγκεκριμένος μαθητής τηρούσε ευλαβικά, ανοίγοντας την τηλεόραση στις 8 το πρωί και βλέποντας ασταμάτητα κινούμενα σχέδια ως τις 12. Μα εκείνο το πρωινό Σαββάτου ήταν διαφορετικό… ο συγκεκριμένος…
Read more
«Θες να μάθεις να πετάς; Μάθε πρώτα να πέφτεις!» Ζούμε σ’ έναν πολιτισμό που εκθειάζει την ατομική επιτυχία• υπνωτισμένοι από τον μύθο του «αμερικανικού ονείρου» τραβάμε για την τύχη μας προσπαθώντας να ανελιχθούμε ολοένα και ψηλότερα, να χτίσουμε ένα όνομα, να αποκτήσουμε κέρδη και δύναμη και φήμη – ο καθένας για τον εαυτό του και…
Read more
ΣΕ ΒΛΕΠΩ. Ζεις κι εσύ στο Τετράγωνο Κουτί σου. Ένα κουτί γεμάτο καθησυχαστικές ευθείες και ασφαλείς γωνίες. Ούτε που ξέρω πόσα χρόνια ζεις εκεί. Μάλλον δεν γνωρίζεις και ο ίδιος. Ίσως γεννήθηκες εκεί μέσα. Και νά που το Τετράγωνο Κουτί έγινε ο ορίζοντας όλης της ζωής σου. Είναι ωραία να ζεις στο Τετράγωνο Κουτί.…
Read more
«Εκείνη όμως τη μέρα, με την καταιγίδα που είχε σηκωθεί χωρίς να βρέξει, αναγκαστήκαμε με τη Σιμόν να φύγουμε απ’ τον πύργο και να το βάλουμε σα ζώα στα πόδια διασχίζοντας το εχθρικό σκοτάδι, με τα ρούχα μας χαμένα και τη φαντασία μας στοιχειωμένη. Λίγο αργότερα ξαναβρήκαμε τα ποδήλατά μας και μπορέσαμε να προσφέρουμε ο…
Read more
Είχε παππού γιατρό και πατέρα γιατρό. Ο παππούς μάλιστα ήταν ξακουστός την εποχή του. Ο θείος του, επίσης, παραλίγο να είχε ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, μα κάπου συνέβη ένα ατύχημα και την έκανε νωρίς για τα άνω διαμερίσματα. Μα δεν είχε σημασία αυτό – το παιδί όφειλε να γίνει γιατρός, τέλος· όπως ο παππούς του…
Read more
Πρόσφατα σχόλια