Category: Τέχνες

  Ήταν ένα από τα πιο κρύα βράδια του χειμώνα, πριν λίγα χρόνια. Διάβαζα το «Μαγικό Βουνό» του Τόμας Μαν σε ένα σπίτι δίχως θέρμανση και με παράθυρο ανοιχτό ώστε να μπαινοβγαίνουν οι γάτες (δεν ήθελα να τις αφήσω έξω στο κρύο). Είχα κουκουλωθεί, θυμάμαι, με δυο κουβέρτες και κασκόλ τυλιγμένο μέχρι πάνω, γύριζα τις…
Read more

Γράφω με τρεμάμενα απ’ τη συγκίνηση χέρια. Ήταν μια αποστολή για την οποία άξιοι συνεργάτες έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή τους. Μα τα κατάφερα – και πλέον βρίσκονται στην κατοχή μου σπάνια βιβλία που δεν είχαν δει ποτέ το φως της μέρας, καταχωνιασμένα στα άδυτα απόκρυφων βιβλιοθηκών, σκαμμένων στα βάθη της γης, περιχαρακωμένα στα υποχθόνια…
Read more

[Οδηγίες ανάγνωσης: η σημερινή παρουσίαση διαβάζεται ανάποδα. Τα ακόλουθα αποσπάσματα διαβάζονται με αντίστροφη σειρά παραγράφων/διαλόγων (η τελευταία παράγραφος διαβάζεται πρώτη και ο τελευταίος διάλογος πρώτος). Όσο αφορά το υστερόγραφο στο τέλος: διαβάζεται μόνο μέσα από καθρέπτη και από κάτω προς τα πάνω για κάθε πρόταση! Γιατί τα ξεχωριστά βιβλία χρειάζονται ξεχωριστές παρουσιάσεις!] ητπέρθακ νοτ όπα…
Read more

Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή κατάλληλη για παραμύθια – αν μάλιστα το παραμύθι είναι σκοτεινό, αν σμίγει το φως με τη σκιά, αν ενώνει το «ζήσαν αυτοί καλύτερα» με κάποιες δόσεις γνήσιας ανατριχίλας… τόσο το καλύτερο. Σήμερα λοιπόν θα σας παρουσιάσω ένα από τα σκοτεινότερα παραμύθια των σκοτεινότερων παραμυθάδων της κλασικής λογοτεχνίας. Ο λόγος για…
Read more

Αποσπάσματα από τα «Δοκίμια της Οκνηρίας» του Γιοσίντα Κένκο Για την απλότητα «Είναι υπέροχο ο άνθρωπος να έχει απλά γούστα, να αποφεύγει την υπερβολή, να μη λαχταράει την κοσμική επιτυχία. Είναι αλήθεια ότι από την αρχαία εποχή οι σοφοί άντρες σπάνια ήταν πλούσιοι. Στην Κίνα υπήρχε κάποτε ένας άντρας που λεγόταν Χσου Γιου και δεν…
Read more

Μια αληθινή ιστορία θα σας πω, βγαλμένη από το μεγάλο χρονικό της λογοτεχνίας. Για άλλη μια φορά. Πάμε αρκετούς αιώνες πίσω. Στα σκληρά χρόνια του Μεσαίωνα, κάπου στα μισά του 14ου αιώνα, τον καιρό που η Πανούκλα – γνωστή και ως «Μαύρος Θάνατος» – θέριζε τον μισό πληθυσμό της Ευρώπης. Τον καιρό εκείνο, ένας ιταλός…
Read more

«Μια κούπα με κρασί ανάμεσα σε λούλουδα. Πίνω μονάχος δίχως να ‘ναι αντίκρυ μου ένας φίλος. Υψώνοντας την κούπα προσκαλώ τη φωτεινή σελήνη• Μ’ αυτήν και τη σκιά μου — λέω— θα ‘μαστε τρεις.» Σήμερα επιθυμώ να μιλήσω για σένα, φίλε απ’ τα παλιά. Και θέλω να πιω κρασί στους στίχους σου, τους λουσμένους στο…
Read more

Η κινέζα Άλικη Είναι μία από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες. Το κοριτσάκι με τα σχιστά μάτια κρυφοκοιτάζει με περιέργεια μέσα από τη μισάνοιχτη πόρτα του βαγονιού. Το τρένο διασχίζει τις απέραντες εκτάσεις της μεσοδυτικής Κίνας, μέσα από την έρημο Τακλαμακάν, σχίζοντας σαν γαιοσκώληκας την άμμο, διεισδύοντας ολοένα και βαθύτερα σε μέρη παραδομένα στο σκιόφως –…
Read more

Αναγέννηση Τα πάντα έδειχναν να έχουν τελειώσει. Το συγκρότημα έφτανε στο τέλος του δημιουργικού του κύκλου, πνιγμένο σε μια μαύρη, παχύρευστη, κολλώδη θάλασσα άρνησης και πόνου, μια άβυσσο μηδενισμού. «Είχα χάσει κάθε φίλο που είχα», εξομολογήθηκε αργότερα ο Robert Smith, «κάθε έναν χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, κι αυτό γιατί ήμουν απίστευτα δυσάρεστος, απωθητικός και εγωκεντρικός.…
Read more

Ήταν, θυμάμαι, ένα ζεστό βράδυ πριν 12 περίπου χρόνια και είχα βγει με μια μεγάλη παρέα στα Εξάρχεια. Είχαμε πιάσει την κουβέντα μ’ έναν τύπο που έγραφε στα blogs, μεγαλύτερο από μένα καμιά δεκαριά χρόνια, και ανταλλάσσαμε ιδέες καταμεσής μπυροποσίας. Ανέλυα κάποιο θέμα και ρητόρευα – υποθέτω με αποτελεσματικότητα, μια που με άκουγε με προσοχή.…
Read more