Άραγε πόσες δόσεις ουτοπίας χρειαζόμαστε για την καθημερινή πνευματική μας διατροφή; Η απάντηση δεν είναι όμοια για όλους. Στους μίζερους θα πρότεινα να μπολιάσουν το κεφάλι τους με όση ουτοπία χωράει εκεί μέσα, καταμεσής των σκονισμένων, τετραγωνισμένων γωνιών του. Στους αιθεροβάμονες θα συνιστούσα να αφαιρέσουν μερικές στάλες, γιατί εκεί ψηλά τα σύννεφα δείχνουν πάντα ροζ…
Read more
«Κάλυψε τη στενοχώρια της κάτω από ένα στρώμα make up και κοιτάχτηκε στον καθρέπτη. Τώρα ήταν έτοιμη για τη βραδινή έξοδο.» – Μια καθημερινή αφήγηση «Πάρε την πιο καλή σου πόζα… ένα, δύο, τρία, κλικ!» – Σκέψη πριν από μια selfie «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο» – Ντοστογιέφσκι Η σημερινή ανάρτηση έχει χαρακτήρα ανολοκλήρωτο. Θα έλεγα πως αποτελεί περισσότερο μια σειρά…
Read more
«Πφ! Ποιο το νόημα να εξηγείς τι σημαίνει απογοήτευση σε κάποιον που δεν έχασε ποτέ τίποτα στη ζωή του». Τα λόγια και η εικόνα προέρχονται από την ιστορία του Καρλ Μπαρκς “Salmon Derby”, του 1954. Κι εδώ μπορούμε να συμφωνήσουμε με τον Ντόναλντ και να επεκτείνουμε τη σκέψη του: Δεν μπορείς να εξηγήσεις τι σημαίνει μοναξιά…
Read more
«Ο κόσμος όπως τον έχουμε δημιουργήσει είναι προιόν της σκέψης μας. Δεν μπορεί να αλλάξει δίχως να αλλάξουμε τη σκέψη μας» Άλμπερτ Άινσταιν «Ζωγραφίζω τα πράγματα όπως τα σκέφτομαι, όχι όπως τα βλέπω» Πάμπλο Πικάσο Εισαγωγή. Ένας κόσμος που είναι πολλοί κόσμοι Στην πραγματικότητα η όραση είναι μια μορφή πλάνης• δεν συνιστά ψέμα – μα…
Read more
Ένας από τους δημοφιλέστερους συγγραφείς των τελευταίων 20-30 χρόνων έγινε διάσημος, μεταξύ άλλων, για ένα ρητό που θα το χαρακτήριζα ως μία από τις μεγαλύτερες… απάτες στην ιστορία της λογοτεχνίας. Ο λόγος για τον Πάουλο Κοέλιο και τη ξακουστή εκείνη φράση: «όταν θέλεις πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το κατορθώσεις». Έτσι έλεγε…
Read more
Κάθε ανάρτηση έχει κι ένα θέμα· μα η αποψινή σκέφτηκα να μην έχει κάποιο θέμα. Ή μάλλον, να έχει για θέμα της κάτι δίχως εξέλιξη και τέλος – κάτι που στην ουσία του μένει πάντα ανολοκλήρωτο. Όλα ξεκίνησαν ακούγοντας μουσική – υπάρχουν ορισμένες ιστορίες που προκύπτουν μέσα από τραγούδια. Ακούγοντας λοιπόν στο τρένο το soundtrack του Nino Rota από…
Read more
«Το θέμα είναι: Υπάρχουν φαντάσματα, Πίγκυ; Ή θεριά;», ρώτησε ο Ραλφ. «Βεβαίως και δεν υπάρχουν». «Γιατί όχι;» «Γιατί τότε τίποτα δεν θα είχε νόημα. Τα σπίτια και οι δρόμοι και… η τηλεόραση… δεν θα λειτουργούσαν». «Σε τούτο το νησί, όμως, δεν υπάρχουν όλα αυτά. Αν μας παρακολουθούν και περιμένουν;» Ήταν 1954 όταν ο κόσμος, τινάσσοντας…
Read more
“Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που πότε δεν ζήσαμε, κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας…” Με αυτά τα λόγια του Τάσου Λειβαδίτη ανοίγουν οι πύλες της αποψινής μας λογοτεχνικής εισχώρησης στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας. Και, για δες, σήμερα τα φώτα είναι χαμηλότερα απ’ το συνηθισμένο. Μοιάζει λες και βαδίζεις σ’ ένα αλλότινό σου…
Read more
«Άγιες Γραφές, γέροντα, είναι τα φύλλα της καρδιάς μου. Όλα τ’ άλλα φύλλα εγώ τα ξέσκισα» Σύμφωνα με τον συγγραφέα του, Νίκο Καζαντζάκη, ο «Τελευταίος Πειρασμός» συνιστά ένα προσωπικό φόρο τιμής σε μια απ’ τις μορφές που στάθηκαν καθοριστικές στη διαμόρφωση της σκέψης του: εκείνη του Χριστού. Μια αφιέρωση, μια κατάθεση ψυχής. Μα στον κόσμο…
Read more
Φαντάζομαι ξέρεις πως είναι. Να παίρνεις στο δρόμο μαζί σου εκατό τραγούδια και να ακούς, ξανά και ξανά, στο repeat, ένα μόνο. Να διαβάζεις ένα βιβλίο και να πιάνεις τον εαυτό σου να συλλογίζεται μια και μόνο φράση του – μία πρόταση μέσα σε χιλιάδες. Να έχει καρφωθεί στη μνήμη σου όχι η γενικότερη πλοκή ενός έργου…
Read more
Πρόσφατα σχόλια