Year: 2015

Ο “Σκλάβος που Ξυπνά”. Έτσι ονομάζεται το ξακουστό αυτό γλυπτό που βλέπουμε στην εικόνα και χρονολογείται από τα χρόνια της όψιμης Αναγέννησης (1525-30). Δημιουργός του δεν είναι άλλος από τον Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni – κοινώς, τον Μιχαήλ Άγγελο. Κάποιες φορές τέχνη δεν είναι το “ολοκληρωμένο”, καλογυαλισμένο και “τελειωμένο” προϊόν… μα εκείνο που, σκόπιμα,…
Read more

Σαν τα χιόνια… έκφραση συνδεδεμένη με εκείνο που δε βλέπουμε συχνά και μας εκπλήσσει ευχάριστα με την παρουσία του. Ε λοιπόν, η Τετάρτη, 11 του Φλεβάρη, έμελλε να είναι τέτοια: μια μέρα ασυνήθιστη, σχεδόν παράδοξη, μα ταυτόχρονα ιδιαίτερη. Μια μέρα βαμμένη στο άσπρο του χιονιού και το πολύχρωμο του πλήθους. «Την πιο κρύα μέρα του…
Read more

Είναι όμορφο το χιόνι, μα ξέρεις γιατί; Δεν είναι το άσπιλο λευκό του, στο χρώμα του οποίου ξεβάφεται κάθε ατέλεια γύρω σου. Δεν είναι που εξωραΐζει και το ασχημότερο τοπίο, κάθε τενεκεδούπολη πηγμένη σε σίδερα, σύρματα και γκριζωπές εκφράσεις. Δεν είναι το απαλό του κάλυμμα, στρώματα βαμβάκι σωριασμένα, ικανά να επουλώσουν τις πληγές, να απορροφήσουν…
Read more

“However vast the darkness, we must supply our own light.” Stanley Kubrick Ήθελε, μικρός, να γίνει ντράμερ. Συγκεκριμένα ντράμερ της τζαζ. Πράγμα καθόλου εύκολο, καθώς η τζαζ απαιτεί υψηλές ικανότητες συγχρονισμού και αυτοσχεδιασμού ταυτόχρονα. Μα ο μικρός Στάνλεϊ αντιμετώπιζε την πρόκληση ως κάτι θετικό. «Ας φαίνεται δύσκολο σε κάποιους», μπορεί να σκεφτόταν, ενώ τα μάτια…
Read more

Κίτρινος καιρός, χλωμός καιρός. Πνιγμένος στην άμμο και τη σκόνη. Κλίμα άρρωστο, αποπνικτικό. Ατμόσφαιρα βαριά, βήματα στο πεζοδρόμιο που μοιάζουν με νομάδων στην άμμο. Περπατάς και αισθάνεσαι σχεδόν πως θα δεις τη σκιά κάποιας καμήλας δίπλα σου. Περνάς από τα μαγαζιά και νομίζεις πως θα ακούσεις τη φωνή κάποιου ανατολίτη εμπόρου, με τουρμπάνι στο κεφάλι,…
Read more

On the road to Woodstock Νυχτερινή ανάρτηση. Λέξεις που ανήκουν στις μικρές τις ώρες, φτερά που ξετυλίγονται σε σκοτεινό ουρανό. Δε βλέπεις μπροστά σου, δε ξέρεις τι γράφεις. Μόνο ανασαίνεις τον αέρα της νύχτας και θέλεις να γίνεις ένα με τα σύννεφα και τη βροχή. Πετώ λέξεις σχεδόν στην τύχη και εσύ, ο αναγνώστης, τις…
Read more

Στο πέρας πια των εκλογών, τις οποίες αρκετός κόσμος ανακήρυξε ως «τις σημαντικότερες της Μεταπολίτευσης» και ενώ τα βλέμματα της Ευρώπης είναι συγκεντρωμένα στη χώρα μας, μπορούμε να επιχειρήσουμε έναν σφαιρικό, μα και προσωρινό απολογισμό του αποτελέσματος. Χαρακτηριστικό των εκλογών υπήρξε η κονταρομαχία, σε επίπεδο πολιτικής επιρροής, της «ελπίδας» και του «φόβου». Η ελπίδα υπήρξε…
Read more

“Οι δημόσιες συζητήσεις δεν είναι πλέον όπως παλιά· Η Βουλή δεν είναι πλέον όπως παλιά· Ακόμα και η Κυβέρνηση δεν είναι πλέον όπως παλιά. Αντιλαμβάνεται (κανείς) κατάπληκτος πως, έτσι και έπεφτε η παρούσα Κυβέρνηση, η επιλογή του Στέμματος για το σχηματισμό ενός καινούργιου Υπουργείου θα περιοριζόταν μεταξύ του λόρδου Κουνλ και του σερ Τόμας Ντουνλ…
Read more

“O ΄Υπνος της Λογικής παράγει Τέρατα”, aka, “El sueño de la razón produce monstruos”, όπως λέει και στην επιγραφή… Ο λόγος για το ξακουστό χαρακτικό του Ισπανού Φρανθίσκο Γκόγια, δημιουργημένο μεταξύ 1797 και 1799 – στο μεταίχμιο μιας εποχής, όταν ο αισιόδοξος 18ος αιώνας παραχωρούσε τη θέση του σε μια εποχή αλλαγών, θυελλωδών συναισθημάτων και…
Read more

«Σκέψου – Δεν Είναι Παράνομο Ακόμα». Έτσι έγραφε ένα προεκλογικό χαρτί του νεοναζιστικού, λαϊκίστικου μορφώματος της Χρυσής Αυγής. Ήταν πεταμένα πολλά χαρτιά σαν αυτό στο δρόμο, πλάι στα σκουπίδια, γύρω από τους βόθρους. Το σύνθημα καλούσε τον κόσμο να «σκεφτεί», μα ουσιαστικά επικαλούνταν το συναίσθημα του, προβάλλοντας το πιασάρικο κλισέ του «παρανόμου» – το οποίο…
Read more