Year: 2015

art by Banksy Γίνεται πολύς λόγος για ελπίδα (ή την απουσία της) αυτές τις μέρες. Μα προτού καταπιαστώ με αυτό, ας αναφερθώ σε κάτι άλλο, φαινομενικά διαφορετικό. *** “Εσύ λοιπόν είσαι ικανοποιημένος με τα εθνικά θέματα;”. Έτσι με ρώτησε χαμογελώντας ένας γνωστός από τον εργασιακό χώρο, ο οποίος μου αποκάλυψε πως είχε ψηφίσει Χρυσή Αυγή. Η…
Read more

Παράνομο ζευγάρι. Εκείνη αποζητά μέσω αυτού μια άλλη ζωή. Εκείνος αποζητά μέσω αυτής ένα ερωτικό πάθος. Νύχτες σε φτηνά δωμάτια ξενοδοχείων, υπό το ημίφως κάποιας λάμπας. Είναι μαζί. Είναι μόνοι. Κι εσύ, ο αναγνώστης, σαν τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου, παρακολουθείς στα κρυφά – τους παρατηρείς από ένα άνοιγμα στον τοίχο. Δεν γνωρίζουν πως τους…
Read more

Με το πελώριο αυτό αφιέρωμα ολοκληρώνουμε το ταξίδι μας στον ιδιαίτερο κινηματογραφικό κόσμο του Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Και αν στο πρώτο μέρος του αφιερώματος αναλύσαμε εκτενώς τα πρώτα βήματα του σκηνοθέτη, τις επιρροές, τις τεχνικές, μα και τη φιλοσοφία που διέπει τις ταινίες του… είναι πια καιρός να μεταβούμε στις ίδιες τις ταινίες! Για όσους το…
Read more

Art by Banksy Ζούμε στην εποχή του εντυπωσιασμού – ίσως πάντα ήταν έτσι, δεν ξέρω. Σίγουρα όμως μετράει εκείνο που τραβάει εύκολα το βλέμμα – εκείνο που καρφώνεται μεμιάς στη σκέψη. Από τον επιδεικτικό ναρκισσισμό των κοινωνικών δικτύων (με τις ατελείωτες πόζες και την έμφαση στην εικόνα ή το σλόγκαν, όχι την πληροφορία) στους κραυγαλέους…
Read more

“Περιμένοντας τον Γκοντό” – Σκηνή από την πρώτη παράσταση του 1953. Δύο άντρες κάθονται στη σκιά ενός αποσκελετωμένου δέντρου. Περιμένουν έναν γνωστό τους. Μα αυτός δεν έρχεται. Και περιμένουν. Και περιμένουν. Και περιμένουν. Ώρες. Μέρες. Θέλουν να φύγουν, μα δεν μπορούν – γιατί περιμένουν το γνωστό τους. Και στο μεταξύ συζητάνε. Ανταλλάσσουν διαλόγους όπως ο…
Read more

«Όταν ακούμε κάποιο φασίστα, οποιασδήποτε απόχρωσης, να βγάζει κήρυγμα για την “τιμή του έθνους” (αντί για την τιμή του ανθρώπου), για τη “σωτηρία της αγίας οικογένειας και της φυλής” (αντί της κοινωνίας και της εργαζόμενης ανθρωπότητας) · όταν φουσκώνει και κορδώνεται κι έχει το ρύγχος του γεμάτο συνθήματα, τότε ας τον ρωτήσουμε δημοσία, ήρεμα και…
Read more

“O μεγάλος άνθρωπος ξέρει πότε και με ποιον τρόπο είναι μικρός. Ο Ανθρωπάκος δεν γνωρίζει ότι είναι μικρός και φοβάται να το μάθει” Βίλχελμ Ράιχ, “Άκου Ανθρωπάκο” Τον καιρό αυτό διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής. Μια παράφορη εθνικιστική οργάνωση με εγκληματικό παρελθόν, που εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή σχεδόν από το πουθενά για να διακηρύξει…
Read more

Από μικρός μου άρεσε να τρυπώνω σε φιλόξενα λημέρια και απόμερες γωνιές, τέτοιες που σου παρείχαν κάποια αίσθηση απόδρασης απ’ τη βαβούρα του κόσμου. Την οχλοβοή, το θόρυβο, τις εξελίξεις, την επικαιρότητα που πάντα τρέχει λαχανιασμένη – και εμείς για κάποιο λόγο οφείλουμε να τρέχουμε ξωπίσω της, λες και αν σταματήσουμε για λίγο να πάρουμε…
Read more

Τα άλλα βιβλία. Μια εισαγωγή. Υπάρχουν βιβλία που ξεχειλίζουν γοητεία και χάρη. Βιβλία που σε συνεπαίρνουν με την πλοκή τους, ταυτίζεσαι με τους ήρωες τους, ταξιδεύεις ανέμελα κατά μήκος των σελίδων τους. Βιβλία που διαβάζεις μονορούφι για να δεις τι θα γίνει στην επόμενη σελίδα. Βιβλία ιδανικά για αναπόληση, πλούσια σε υψηλές ιδέες, σύντροφοι γλυκών…
Read more

“Τι εξαίσια μέρα! Το απέραντο πάρκο λιγοθυμάει κάτω από το καυτό μάτι του ήλιου, όπως η νεότης κάτω από την κυριαρχία του Έρωτος. Η καθολική έκστασις των πραγμάτων δεν εκφράζεται με κανέναν θόρυβο· ως και τα νερά μοιάζουν αποκοιμισμένα. Αντίθετα από τις ανθρώπινες γιορτές, εδώ εκτυλίσσεται ένα σιωπηρό όργιο. Θα έλεγε κανείς ότι ένα φως,…
Read more