Ο ήλιος βυθιζόταν νωχελικά στην πορφύρα του ουρανού. Η θάλασσα, η αιώνια μνηστή του, περίμενε σαν κάθε μέρα να τον υποδεχτεί στο βάθος του ορίζοντα. Οι σκιές είχαν πλατύνει στο νησί της Σύρου. Ήταν η ώρα που οι τελευταίοι λουόμενοι εγκατέλειπαν την παραλία και οι παραθεριστές ξεκινούσαν τη βραδινή τους έξοδο. Μια ράθυμη διάθεση επικρατούσε,…
Read more
Εισαγωγή στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη Η 21η του Απρίλη έχει καθιερωθεί ως η «μαύρη επέτειος» της Χούντας. Η μέρα που τα τεθωρακισμένα των συνταγματαρχών βύθισαν τη χώρα στην άχρωμη άβυσσο της δικτατορίας. Ωστόσο αναρωτιέμαι: γιατί μόνο η 21η του Απρίλη; Γιατί όχι και η 22η του μήνα; Η 23η; Η 24η; Πες…
Read more
Είχε παππού γιατρό και πατέρα γιατρό. Ο παππούς μάλιστα ήταν ξακουστός την εποχή του. Ο θείος του, επίσης, παραλίγο να είχε ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, μα κάπου συνέβη ένα ατύχημα και την έκανε νωρίς για τα άνω διαμερίσματα. Μα δεν είχε σημασία αυτό – το παιδί όφειλε να γίνει γιατρός, τέλος· όπως ο παππούς του…
Read more
Πέτρες και Χρυσός. Μια Εισαγωγή. Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν και με τους οποίους συναναστρεφόμαστε είναι σαν τα χαλίκια και τα βότσαλα της άμμου. Χρειάζεται να ψάξεις ανάμεσά τους για να εντοπίσεις τα κοχύλια. Κάποιες φορές θα μπορούσαμε να τους παρομοιάσουμε και με τα πετρώματα σ’ ένα ορυχείο, σκοτεινό και αχανές. Κανείς ποτέ δεν αποκρυπτογραφεί…
Read more
Απ’ το ημερολόγιο του κούνελου, Τετάρτη κάπου στο πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη. Λίγες μέρες πριν το Πάσχα. Ήταν ένα συννεφιασμένο πρωινό που μόνο άνοιξη δε θύμιζε. Είχα ξεμυτίσει απ’ τη φωλιά μου και γύριζα εδώ κι εκεί, όταν παρατήρησα μια γυναίκα που περπατούσε κρατώντας ανοιγμένη πάνω απ’ το κεφάλι της μια ομπρέλα. Όλα καλά ως…
Read more
Χθες βράδυ τράβηξε το βλέμμα μου το ένθετο «Κ» της Καθημερινής. Το κεντρικό θέμα που δέσποζε στο εξώφυλλο είχε τον τίτλο «Πώς Γίνεσαι Δισεκατομμυριούχος πριν από τα 40», με υπότιτλο «πέντε αυτοδημιούργητοι από τη νέα λίστα του Forbes». Τα λευκά χαμόγελα και τα αστραφτερά βλέμματα των συγκεκριμένων πέντε δισεκατομμυριούχων σκορπούσαν μια παραπανίσια γυαλάδα στο ήδη…
Read more
To ημερολόγιο δείχνει πως μπήκε τυπικά η άνοιξη. Μα, για δες, στα λημέρια μας ο χρόνος κυλάει με τους δικούς του ρυθμούς. Και αν ο κόσμος νιώθει την ανάγκη να ξεπροβάλλει απ’ τις εστίες και ν’ ανοίξει τα παράθυρα, ο ίδιος αισθάνομαι το αντίθετο. Θέλω φωτιά, θέλω κουβέρτα, θέλω έξω να βρέχει. Θέλω ο χρόνος…
Read more
Η προτομή ενός αρχαίου βασιλιά της Μεσοποταμίας αντικρίζει την απέραντη έρημο. Δες πως απλώνεται αχανής μπροστά του. Κοίτα πως υψώνεται η σκόνη σε κύματα, νεφελώδη λιοντάρια έτοιμα να ρουφήξουν στην αέρινη μανία τους κάθε ίχνος ζωής. Nα πνίξουν κάθε λογική, κάθε σκέψη, παρασυρμένα απ’ την τυφλή οργή τους. Η έρημος απλώνεται ως πέρα. Ποιος ξέρει.…
Read more
Την ερχόμενη Παρασκευή 27 Φλεβάρη θα διεξαχθεί στο Γκάζι, στο Kookoo music bar, η οπτικοακουστική παράσταση “Years of the Rabbits”. Μια «under(the)ground opera», όπως εύστοχα δηλώνει, σε μουσική και σύλληψη του Κώστα Δημουλέα. Πρόκειται για μια σχεδόν μυσταγωγική εμπειρία, βυθισμένη σε χρώματα υπνωτιστικά, φευγάτες μουσικές νότες και αποκαλυπτικό 3d animation. Ταυτόχρονα όμως συνιστά μια πολιτική…
Read more
Δες πόσο παράξενο είναι. Οι φωτογραφίες μας από τον καιρό εκείνο είναι όλες ασπρόμαυρες. Μα οι αναμνήσεις μου ξεχειλίζουν χρώμα, ρε γαμώτο. Ξεχειλίζουν χρώμα. Πηγαίναμε συχνά με την παρέα στου “Τζο”. Ο Μπέρνι ο σπυριάρης, ο χοντρο-Πιτ, ο Νικ ο αρχηγός και εγώ. Ακολουθούσα πίσω σα σκυλί. Σα σκυλί που περιμένει ένα ρημαδιασμένο κόκαλο. Παρατηρούσα…
Read more
Πρόσφατα σχόλια