Category: Συζητήσεις στον Κήπο

«Σ’ αυτή την κατάσταση ερωτικού παραληρήματος σεργιάνιζα κάποιο πρωινό δίπλα σ’ ένα όμορφο άγριο ποταμάκι, που είχα ανακαλύψει μέσα σε μια χαράδρα. Σε κάποιο σημείο ένας μικρός καταρράχτης ξεπηδούσε μέσα απ’ τα βράχια κι έπεφτε σε μια φυσική γούρνα, σκηνικό που ίσως να διάλεγε ένας ποιητής για καταφύγιο κάποιας Ναϊάδας. Εδώ συνήθως αποτραβιόμουν, για να…
Read more

Ένας εργάτης αναρωτιέται διαβάζοντας «Τις Θήβες ποιος με τις εφτά τις πύλες έχει χτίσει; Μες στα βιβλία δεν αναφέρονται παρά βασιλιάδων ονόματα μονάχα. Οι βασιλιάδες είχανε τις πέτρες κουβαλήσει; Την πόλη Βαβυλώνα που τόσο συχνά καταστρεφόταν ποιος την έχτιζε κάθε φορά; Στη χρυσωμένη πολιτεία της Λίμας όπου ζούσαν οι οικοδόμοι της, σε ποια σπίτια της…
Read more

Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας δύο αποσπάσματα από δύο διαφορετικά βιβλία – και έπειτα, αφού τα διαβάσουμε, θέλω να δούμε, μαζί, ποιο είναι το κοινό τους νόημα. Και να συζητήσουμε πάνω σε αυτό. Το πρώτο απόσπασμα ανήκει στον Χαρούκι Μουρακάμι και στο βιβλίο του «Το Κουρδιστό Πουλί» – το πρώτο βιβλίο του δημοφιλούς ιάπωνα συγγραφέα,…
Read more

Σα να βλέπω τον Παλιό Χρόνο. Κάθεται μόνος στον σταθμό περιμένοντας το τελευταίο τρένο. Έχοντας φτάσει πια στα βαθιά γεράματα, το χέρι του σφίγγει το βαρύ παλτό του, ενώ στη γενειάδα του φωλιάζουν οι νιφάδες του χιονιού. Στην απέναντι πλατφόρμα ο Νέος Χρόνος γελάει απ’ τη κούνια του και τινάσσει ανέμελα τα στρουμπουλά μωρουδίστικα πόδια…
Read more

Δουλειά Μετράς τις ώρες. Οι δείκτες στο ρολόι μοιάζουν γίγαντες με πέτρινα ποδάρια. Κρέμεσαι απ’ τη ράχη τους σαν ναυαγός στο νησί του Κύκλωπα. Απόδραση! Γλυκιά απόδραση! Κάθε ώρα που περνά, κάθε πάτημα του γίγαντα, ξεφυσούν αέρα στο αερόστατο της σκέψης σου. Και υψώνεσαι όλο και ψηλότερα, περιμένοντας να πετάξεις πώς και πώς. Μα τα…
Read more

Τι είναι οι λέξεις; Εκείνες που λέμε, εκείνες που σκεπτόμαστε κι εκείνες που καταγράφουμε; Η παγίδα που στήνουμε για να πιάσουμε τα θηρία στα δάση• Το φράγμα που ορθώνουμε μπροστά από τον χείμαρρο• Οι ψαρόβαρκες με τις οποίες αρμενίζουμε στον ωκεανό• Το παζλ που παλεύουμε να χτίσουμε• Η κορυφή του προσωπικού μας Empire State Building•…
Read more

Τελευταίος και καταϊδρωμένος, είδα χθες το “Once Upon a Time in Hollywood” – και σκέφτηκα “και δεν γράφω δυο λόγια”; Να σημειώσω εδώ πως ανήκω σε εκείνους που εκτιμούν το συνολικό έργο του Ταραντίνο (παρά τις κάποιες ενστάσεις) και συγκαταλέγω αμφότερα τα “Pulp Fiction” και “Inglourious Basterds” στα έργα-ορόσημα των 90’s και 00’s αντίστοιχα. Προσοχή:…
Read more

Η κινέζα Άλικη Είναι μία από τις αγαπημένες μου φωτογραφίες. Το κοριτσάκι με τα σχιστά μάτια κρυφοκοιτάζει με περιέργεια μέσα από τη μισάνοιχτη πόρτα του βαγονιού. Το τρένο διασχίζει τις απέραντες εκτάσεις της μεσοδυτικής Κίνας, μέσα από την έρημο Τακλαμακάν, σχίζοντας σαν γαιοσκώληκας την άμμο, διεισδύοντας ολοένα και βαθύτερα σε μέρη παραδομένα στο σκιόφως –…
Read more

Για εμάς, τους εραστές του διαβάσματος, η αναζήτηση ενός ιδανικού μέρους για ανάγνωση μοιάζει με την αναζήτηση κάποιας αρχέγονης βουκολικής Αρκαδίας: εκεί που σου ψιθυρίζει ο χαύνος ζέφυρος και κόβουν βόλτες ημίγυμνες νύμφες ανάμεσα στα δέντρα – του κάλλους των οποίων ίσα που κλέβεις μια ματιά, την ώρα που το βιβλίο έχει γύρει στα χέρια…
Read more

Κάθε φασισμός γεννιέται μέσα από την κρίση, τη φτώχεια, την ανεργία και το άγχος. Η κομματική του συνιστώσα δεν αποτελεί παρά το επίσημό του προσωπείο – μα πίσω από το προσωπείο ενεδρεύει πάντα το ίδιο τέρας με τα πολλαπλά κεφάλια. Και αν έχει ένα κεφάλι λιγότερο… το τέρας παραμένει. Ένα τέρας που αντλεί δύναμη από…
Read more