Category: Τέχνες

Σκέψου ο χρόνος να κυλούσε αντίστροφα. Ο πρώτος μήνας του χρόνου δεν θα ήταν ο Γενάρης, μα ο Δεκέμβρης. Θα ετοιμαζόμασταν για δουλειά τις νύχτες και θα ξεκουραζόμασταν τα πρωινά. Πρώτα θα βγαίναμε στη σύνταξη, μετά θα εργαζόμασταν, μετά θα σπουδάζαμε και μετά θα πηγαίναμε σχολείο. Πρώτα θα αποχωριζόμασταν με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και…
Read more

  Να που ήρθε ξανά λοιπόν εκείνη η μέρα του χρόνου που κάνουμε όλοι τον απολογισμό μας· σκεφτόμαστε τι πήγε σωστά, τι πήγε λάθος, βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά μες στο κεφάλι μας, κάνουμε πλάνα για το Νέο Χρόνο, ο οποίος στέκεται στο κατώφλι της πόρτας και με μωρουδίστικη φωνή μας λέει «να τα…
Read more

Με χαρά παρουσιάζω το μεγαλύτερο από τα λογοτεχνικά αφιερώματα που έχω καταπιαστεί ως σήμερα. Σήμερα εξάλλου εγκαινιάζω μια σειρά κειμένων πάνω στην ιστορία της λογοτεχνίας, η οποία ευελπιστώ να εξελιχθεί προς ποικίλες κατευθύνσεις στο μέλλον και της οποίας δεν βλέπουμε παρά την αρχή… Ξεκινώντας, λοιπόν, επέλεξα τη μακροχρόνια και «σκοτεινή» περίοδο του Μεσαίωνα. Μια εποχή,…
Read more

«Δεν είπα ούτε τα μισά απ’ όσα είδα, γιατί δεν θα γινόμουν πιστευτός» – Μάρκο Πόλο Ένα ζεστό δειλινό. Το laptop ανοιχτό μπροστά μου, γύρω σκόρπια βιβλία, σημειώσεις, σκληροί δίσκοι. Οι γλυκές νότες ενός τζαζ πιάνου ξετυλίγουν το νήμα τους στο χώρο. Τουρίστες γυροφέρνουν έξω απ’ τα παράθυρα, εξερευνώντας το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ταξιδιώτες…
Read more

Την τελευταία μέρα του κόσμου έγινε ένα μεγάλο συμβούλιο, απαρτιζόμενο από φυτά, ζώα κι ανθρώπους. Στα μεγάλα έδρανα είχε λάβει με επισημότητα τις θέσεις της μια Επιτροπή, τα μέλη της οποίας κάλυπταν ολόκληρο το φάσμα των έμβιων όντων. Έβλεπες αετούς με αυστηρά βλέμματα, σαλιγκάρια με καθησυχαστική φωνή, λεύκες με ελαφρύ βάδισμα, τουλίπες με φευγάτη όψη……
Read more

«Τα ψάρια δεν βαριούνται το νερό, αλλά μόνο τα ψάρια ξέρουν το γιατί. Τα πουλιά αγαπούν τα δάση, αλλά μόνο εκείνα ξέρουν το γιατί. Οι χαρές της μοναξιάς είναι παρόμοιες. Ποιος μπορεί να τις καταλάβει αν δεν ζήσει έτσι;» Στα παλιά χρόνια, την ιαπωνική περίοδο των Καμακούρα, ένας αυλικός αποφάσισε να γίνει ερημίτης. Η ζωή…
Read more

«Οι Φυλακές είναι χτισμένες με τις πέτρες του Νόμου, τα Πορνεία με τις πλίνθους της Θρησκείας.» «Οι χαρές γονιμοποιούν. Οι λύπες γεννούν.» «Από το στάσιμο νερό να περιμένεις δηλητήριο.» «Ο βρυχηθμός των λιονταριών, το ουρλιαχτό των λύκων, το μάνιασμα της ταραγμένης θάλασσας και το σπαθί του ολέθρου είναι κομμάτια αιωνιότητας, πολύ μεγάλα για το μάτι…
Read more

Σήμερα θα σας μιλήσω για έναν πίνακα. Ο λόγος για το «Καρναβάλι στην Αθήνα» του Νικολάου Γύζη. Σε αντιστοιχία με το σύνολο των έργων του, η αποκριάτικη αυτή σκηνή μοιάζει σαν ανοιχτό παράθυρο σε κάποια άλλη εποχή – μια εποχή που όσο μακρινή μας φαίνεται, άλλο τόσο δείχνει να ριζώνει στα βάθη των συλλογικών μας αναμνήσεων.…
Read more

Δύο παλέτες με χρώματα. Η μία, αριστερά, με μια πρώτη ματιά δείχνει φτωχή και λίγη συγκριτικά με εκείνη δεξιά. Τρία χρώματα όλα κι όλα – τρία δοχεία με κόκκινο, κίτρινο και μπλε. Πολυκαιρισμένα πινέλα, μπογιές που έχουν μπλέξει τις αποχρώσεις τους, άφθονες μουτζούρες εδώ κι εκεί. Μια κασετίνα που μοιάζει σκουριασμένη, δίχως απαραίτητα να έχει…
Read more

«Παράξενο, δεν είναι; Η ζωή κάθε ανθρώπου αγγίζει τόσες άλλες ζωές. Όταν δεν βρίσκεται γύρω μας αφήνει πίσω του μια φοβερή τρύπα…» Σήμερα, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας ένα αφιέρωμα για μια χριστουγεννιάτικη ταινία – ίσως την κλασικότερη από τις κλασικές χριστουγεννιάτικες ταινίες. O λόγος για το “It’s a Wonderful…
Read more