«Φαίνεται ότι μονάχα με τη συνείδηση βιώνουμε το χρόνο. Ένα μωρό δεν κατέχει την έννοια του χρόνου. Δε γνωρίζει ότι ο χρόνος περνάει. Δεν καταλαβαίνει το θάνατο. Το ασυνείδητο του ενήλικου είναι παρόμοιο. Σε ένα όνειρο δεν υπάρχει χρόνος και η τάξη της χρονικής διαδοχής αλλάζει, γεγονός που ανατρέπει τις σχέσεις αιτιών κι αποτελεσμάτων. Δεν…
Read more
«Μικρό γυαλιστερό γυαλιστερό ζωάκι οπού φοβάσαι όλο και ζαρώνεις, μην τρέχεις να γλυτώσεις από μένα με βιάση τόση! Δε σε χτυπά το φτυάρι μου και δε μπορεί να σε σκοτώσει! Πολύ λυπάμαι πού οι άνθρωποι εχτροί γίναν σ’ όλα τα πλάσματα της φύσης, ώστε να σκέφτεσαι τόσο κακά γι’ αυτούς και να φοβάσαι εμένα πού…
Read more
«Σήμερα, όπως και πάντα, όλοι οι άνθρωποι κατατάσσονται σε δυο κατηγορίες: σε δούλους και ελεύθερους. Όποιος δεν έχει για τον εαυτό του τα δύο τρίτα της μέρας του, είναι δούλος, ό,τι και να είναι: πολιτικός, έμπορος, υπάλληλος, επιστήμονας.» Φρίντριχ Νίτσε [από το «Ανθρώπινο, πάρα πολύ Ανθρώπινο»] Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανθρώπινο από την έννοια του…
Read more
Μια φιλοσοφική και ψυχολογική μελέτη του “Groundhog Day” Σκέψου να επαναλαμβανόταν ξανά και ξανά μια μέρα της ζωής σου. Από το πρωινό σου ξύπνημα ως τη στιγμή που σε παίρνει ο ύπνος τη νύχτα, η μέρα επαναλαμβάνεται στο διηνεκές, και συ έχεις τη δυνατότητα να τη ζήσεις με όποιον τρόπο επιθυμείς. Ποια μέρα θα επέλεγες;…
Read more
Σκέψου ο χρόνος να κυλούσε αντίστροφα. Ο πρώτος μήνας του χρόνου δεν θα ήταν ο Γενάρης, μα ο Δεκέμβρης. Θα ετοιμαζόμασταν για δουλειά τις νύχτες και θα ξεκουραζόμασταν τα πρωινά. Πρώτα θα βγαίναμε στη σύνταξη, μετά θα εργαζόμασταν, μετά θα σπουδάζαμε και μετά θα πηγαίναμε σχολείο. Πρώτα θα αποχωριζόμασταν με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και…
Read more
«Υπάρχει ένα μεγάλο κι όμως πολύ καθημερινό μυστικό. Όλοι οι άνθρωποι συμμετέχουν σ’ αυτό, το ξέρουν όλοι, ελάχιστοι όμως το σκέφτονται. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται σαν κάτι χωρίς σημασία και δε νοιάζονται καθόλου. Αυτό το μυστικό είναι ο χρόνος. Υπάρχουν ημερολόγια και ρολόγια για να τον μετράνε, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά πράματα,…
Read more
Περίμενε εδώ και πολλές ώρες το τρένο. Ίσως ήταν μέρες, ίσως εβδομάδες. Ήταν δύσκολο να πει – ο χρόνος φαινόταν να έχει σταματήσει εδώ μέσα. Καθόταν σε μια θέση και παρατηρούσε με ενδιαφέρον τον κόσμο γύρω του. «Δες πόσο καλοφτιαγμένος είναι αυτός ο σταθμός αναμονής», σκεπτόταν. «Τι όμορφες που είναι αυτές οι θέσεις με το…
Read more
Έχω κάτι να σου πω και αν θες μπορείς ν’ ακούσεις. Αν αυτός ο νυχτερινός ψίθυρος των λόγων μου μπορεί να ακουστεί. Δεν θα σου πουλήσω συμβουλές, τις οποίες ούτως ή άλλως ίσως να μην τηρώ ο ίδιος. Δεν αμφισβητώ καθόλου πως η διέξοδος του ενός είναι το αδιέξοδο του άλλου· πως ο παράδεισος δεν…
Read more
To ημερολόγιο δείχνει πως μπήκε τυπικά η άνοιξη. Μα, για δες, στα λημέρια μας ο χρόνος κυλάει με τους δικούς του ρυθμούς. Και αν ο κόσμος νιώθει την ανάγκη να ξεπροβάλλει απ’ τις εστίες και ν’ ανοίξει τα παράθυρα, ο ίδιος αισθάνομαι το αντίθετο. Θέλω φωτιά, θέλω κουβέρτα, θέλω έξω να βρέχει. Θέλω ο χρόνος…
Read more
Καθώς ο χρόνος φεύγει, παίρνοντας μαζί του προσδοκίες, επιθυμίες και υποσχέσεις (για να μας τις επιστρέψει τη χρονιά που έρχεται, σαν άλλος ταχυδρόμος – ένα παλιό γράμμα με καινούργιο γραμματόσημο), τι θα λέγατε να μιλήσουμε για έναν από τους μακροβιότερους μύθους στην ιστορία; Ο λόγος για την θρυλική Πηγή της Νιότης, μα και της απεικόνισής…
Read more
Πρόσφατα σχόλια