Χθες βράδυ τράβηξε το βλέμμα μου το ένθετο «Κ» της Καθημερινής. Το κεντρικό θέμα που δέσποζε στο εξώφυλλο είχε τον τίτλο «Πώς Γίνεσαι Δισεκατομμυριούχος πριν από τα 40», με υπότιτλο «πέντε αυτοδημιούργητοι από τη νέα λίστα του Forbes». Τα λευκά χαμόγελα και τα αστραφτερά βλέμματα των συγκεκριμένων πέντε δισεκατομμυριούχων σκορπούσαν μια παραπανίσια γυαλάδα στο ήδη…
Read more
To ημερολόγιο δείχνει πως μπήκε τυπικά η άνοιξη. Μα, για δες, στα λημέρια μας ο χρόνος κυλάει με τους δικούς του ρυθμούς. Και αν ο κόσμος νιώθει την ανάγκη να ξεπροβάλλει απ’ τις εστίες και ν’ ανοίξει τα παράθυρα, ο ίδιος αισθάνομαι το αντίθετο. Θέλω φωτιά, θέλω κουβέρτα, θέλω έξω να βρέχει. Θέλω ο χρόνος…
Read more
Είναι όμορφο το χιόνι, μα ξέρεις γιατί; Δεν είναι το άσπιλο λευκό του, στο χρώμα του οποίου ξεβάφεται κάθε ατέλεια γύρω σου. Δεν είναι που εξωραΐζει και το ασχημότερο τοπίο, κάθε τενεκεδούπολη πηγμένη σε σίδερα, σύρματα και γκριζωπές εκφράσεις. Δεν είναι το απαλό του κάλυμμα, στρώματα βαμβάκι σωριασμένα, ικανά να επουλώσουν τις πληγές, να απορροφήσουν…
Read more
«Εξ’ όσων ηυτύχησα ή εδυστύχησα να γνωρίσω είμαι, πιστεύω, ο μόνος άνθρωπος όστις, αν τον ονόμαζαν ζώον, δεν θα εθεώρει τούτο ως προσβολήν. Όσον συναναστρέφομαι τα ζώα, τόσον μάλλον πείθομαι, ότι δεν υπάρχει μεταξύ αυτών και των ανθρώπων καμία διαφορά, ως ηθέλησαν παραδοξολόγοι τινές να ισχυρισθώσιν, αλλά μόνον ότι τα πράγματα, κατά τα οποία διαφέρομεν…
Read more
Έφυγα απ’ τη δουλειά νωρίς. Έξω η βροχή μου επιφύλασσε ψυχρή υποδοχή. Έφτασα στον σταθμό με το ποδήλατο, μουσκεμένος και λαχανιασμένος. Ενώ περίμενα το τρένο, παρατηρούσα τους κυματισμούς της βροχής στον αέρα – έμοιαζαν σχεδόν με χιόνι. Απόλαυσα το γκρίζο τ’ ουρανού – παρεξηγημένο χρώμα, ταυτισμένο με την αρνητική διάθεση, τη μετριότητα και την αναποφασιστικότητα.…
Read more
Έχει περάσει καιρός από τότε που γυρνούσα στα φοιτητικά στέκια, μα λίγο που παρακολουθώ τις εξελίξεις, τις σχετικές με τις κινητοποιήσεις των φοιτητών και την καταστολή τους από τα ΜΑΤ, σκέφτομαι πόσο ίδια παραμένουν τα πράγματα – ίσως και χειρότερα. Τα πρόσωπα αλλάζουν, μα οι ρόλοι μένουν ίδιοι… Όσο αφορά τους αστυνομικούς; Λίγο καιρό μετά…
Read more
To σημερινό μας αφιέρωμα διαφέρει από τα άλλα. Δε θα ιχνηλατήσουμε την ιστορία των τεχνών, ούτε θα μιλήσουμε για συγγραφείς ή ταινίες. Δε θα καταπιαστούμε με ζητήματα κοινωνικά, ούτε θα πιάσουμε τη φιλοσοφία. Το σημερινό κείμενο δεν απευθύνεται σε όλους. Πρόκειται για μια ανάρτηση αμιγώς νοσταλγικού χαρακτήρα, η οποία θα ταξιδέψει ορισμένους από εμάς στα χρόνια…
Read more
Πριν κάποιο καιρό έφυγε απ’ τη ζωή ένας ωραίος σκυλάκος, που άκουγε στο όνομα Λουκάνικος. Ένας σκύλος γνωστός στον κόσμο της πόλης, που τον γνώρισε μέσα από τις πορείες και τις διαδηλώσεις. Η πρόσφατη είδηση του θανάτου του με άγγιξε βαθιά. Αισθάνθηκα την ανάγκη να αποδώσω έναν μικρό φόρο τιμής στον Λουκάνικο. Αρχικά σκέφτηκα να…
Read more
Μια ιστορία θα σας πω. Νέος, έχοντας κλείσει πριν λίγους μήνες τα 18, πρωτοετής φοιτητής Παντείου. Η αμηχανία της εφηβείας έκδηλη ακόμα στις κινήσεις του. Το μαλλί σχετικά μακρύ, το στυλ επιμελώς ατημέλητο, η φωνή είχε πάνω-κάτω διαμορφωθεί στην ενήλικη χροιά της, τα σύννεφα της εφηβείας όμως σκίαζαν για τα καλά το νου του. Ήταν…
Read more
Είναι περίεργο τι διαθέσεις μπορεί να βγάλει από μέσα σου ένα ταξίδι. Ακόμα και ένα μικρό σχετικά ταξίδι σαν αυτό που έκανα έχει αναδείξει μια ατελείωτη τάση εντός μου να πάρω τα βουνά και τα λαγκάδια και να την κάνω για άλλες πολιτείες…. Μια εναλλακτική Ερμού Λοιπόν, στο θέμα μας. Σήμερα θα μιλήσω ακόμα περισσότερο…
Read more
Πρόσφατα σχόλια