Δευτέρα, 22 Ιουνίου, 2009. Πέντε χρόνια πριν:
Πιγκουίνοι σε ηλιοθεραπεία και Φονικά Κουνέλια…
Αλλά
και πολλά ακόμα ζώα, ένας ατελείωτος ζωολογικός κήπος. Όχι σαν αυτούς τους
χαριτωμένους που βρίσκουμε να διακοσμούν τις πόλεις μας, σαν γλάστρες σε
μπαλκόνια ένα πράγμα. Όχι, αυτός ο ζωολογικός κήπος είναι ο κατεξοχήν
Ζωολογικός Κήπος, ο κήπος πριν απο όλους τους κήπους, μια ατελείωτη έκταση απο
κάθε λογής πλάσματα.
και πολλά ακόμα ζώα, ένας ατελείωτος ζωολογικός κήπος. Όχι σαν αυτούς τους
χαριτωμένους που βρίσκουμε να διακοσμούν τις πόλεις μας, σαν γλάστρες σε
μπαλκόνια ένα πράγμα. Όχι, αυτός ο ζωολογικός κήπος είναι ο κατεξοχήν
Ζωολογικός Κήπος, ο κήπος πριν απο όλους τους κήπους, μια ατελείωτη έκταση απο
κάθε λογής πλάσματα.
Κάποια
απο αυτά τα ξέρουμε, τα βλέπουμε συνεχώς. Σκυλιά, γατιά, ψάρια, χελώνες, τα
επονομαζόμενα κατοικίδια εν ολίγοις. Στον κήπο όμως αυτόν τα κατοικίδια έχουν
μάτια λαμπερά και δαγκώνουν. Τα σκυλιά συχνά ξεσπάνε σε έξαλλους νυχτερινούς
χορούς, παρέα με τα ξαδέρφια τους τους λύκους, ενώ οι γάτες ακονίζουν τα νύχια
τους και βρυχώνται σαν τίγρεις. Τα ψάρια γυροφέρνουν σε ποτάμια απο κοκτέιλ και
μεθοκοπάνε, ενώ οι χελώνες συχνά επιδίδονται σε αισθησιακούς χορούς, βγάζοντας
που και που το μπούτι απ’ το καβούκι τους.
απο αυτά τα ξέρουμε, τα βλέπουμε συνεχώς. Σκυλιά, γατιά, ψάρια, χελώνες, τα
επονομαζόμενα κατοικίδια εν ολίγοις. Στον κήπο όμως αυτόν τα κατοικίδια έχουν
μάτια λαμπερά και δαγκώνουν. Τα σκυλιά συχνά ξεσπάνε σε έξαλλους νυχτερινούς
χορούς, παρέα με τα ξαδέρφια τους τους λύκους, ενώ οι γάτες ακονίζουν τα νύχια
τους και βρυχώνται σαν τίγρεις. Τα ψάρια γυροφέρνουν σε ποτάμια απο κοκτέιλ και
μεθοκοπάνε, ενώ οι χελώνες συχνά επιδίδονται σε αισθησιακούς χορούς, βγάζοντας
που και που το μπούτι απ’ το καβούκι τους.
Ο
κήπος περιβάλλεται απο δάση τα δέντρα των οποίων έχουν κρεμασμένα φρούτα με
παρδαλά χρώματα και πολύχρωμες αμμώδεις παραλίες. Το κλίμα είναι τέτοιο που
κάνει για όλα τα γούστα. Δίπλα στους λιαζόμενους πιγκουίνους με τα γυαλιά ηλίου
και το σέξυ στυλ βρίσκει κανείς καμήλες μποέμ που αρέσκωνται να συζητούν αργά
ως τη νύχτα για φιλοσοφικά θέματα, και χαμαιλέοντες που τη βρίσκουν κάνοντας
body painting. Κάπου εκεί κοντά είναι και κείνα τα τρελά γιαπωνέζικα τανούκι
που γνωρίζουν απο καλή… μπάλα και παίζουν συχνά σε ομάδες, με διαιτητές
σκιουρίνες με καυτά κοντά σορτς.
κήπος περιβάλλεται απο δάση τα δέντρα των οποίων έχουν κρεμασμένα φρούτα με
παρδαλά χρώματα και πολύχρωμες αμμώδεις παραλίες. Το κλίμα είναι τέτοιο που
κάνει για όλα τα γούστα. Δίπλα στους λιαζόμενους πιγκουίνους με τα γυαλιά ηλίου
και το σέξυ στυλ βρίσκει κανείς καμήλες μποέμ που αρέσκωνται να συζητούν αργά
ως τη νύχτα για φιλοσοφικά θέματα, και χαμαιλέοντες που τη βρίσκουν κάνοντας
body painting. Κάπου εκεί κοντά είναι και κείνα τα τρελά γιαπωνέζικα τανούκι
που γνωρίζουν απο καλή… μπάλα και παίζουν συχνά σε ομάδες, με διαιτητές
σκιουρίνες με καυτά κοντά σορτς.
Ο
κήπος αυτός ιδρύθηκε πριν πολλά χρόνια απο ένα κουνέλι, μακρινό ξάδερφο εκείνου
του φημισμένου κούνελου που είχε συνοδεύσει τη μικρή Αλίκη στο ταξίδι της στην
χώρα των θαυμάτων. Και θαυμαστή ενός άλλου κουνελιού που είχε απλωθεί η φήμη
του στα χρόνια του μεσαίωνα και για τη δόξα του οποίου τραγούδησαν οι βάρδοι
Monty Pyhton. Το κουνέλι αυτό αγαπάει τις αντιθέσεις και τις ανατροπές.
Μερικές φορές μεταμορφώνεται το ίδιο σε κάποιο απο τα υπόλοιπα ζώα του Κήπου
του. Τις περισσότερες φορές όμως προτιμάει να είναι απλά ο εαυτός του, με το
αστείο του περπάτημα, το χνουδωτό μουτράκι και τα μικροσκοπικά γυαλάκια.
κήπος αυτός ιδρύθηκε πριν πολλά χρόνια απο ένα κουνέλι, μακρινό ξάδερφο εκείνου
του φημισμένου κούνελου που είχε συνοδεύσει τη μικρή Αλίκη στο ταξίδι της στην
χώρα των θαυμάτων. Και θαυμαστή ενός άλλου κουνελιού που είχε απλωθεί η φήμη
του στα χρόνια του μεσαίωνα και για τη δόξα του οποίου τραγούδησαν οι βάρδοι
Monty Pyhton. Το κουνέλι αυτό αγαπάει τις αντιθέσεις και τις ανατροπές.
Μερικές φορές μεταμορφώνεται το ίδιο σε κάποιο απο τα υπόλοιπα ζώα του Κήπου
του. Τις περισσότερες φορές όμως προτιμάει να είναι απλά ο εαυτός του, με το
αστείο του περπάτημα, το χνουδωτό μουτράκι και τα μικροσκοπικά γυαλάκια.
Και
αν μερικές φορές αντί για ρολόι προτιμάει να κρατάει καμιά σφεντόνα, και αν
αντί για γυαλιά έχει ενίοτε το μάτι του καλυμμένο σαν πειρατής, ε, τι να
κάνουμε. Οι αλλαγές αυτές είναι στη φύση του. Γι’ αυτό και δημιούργησε τον κήπο
του, στον οποίο θέλησε να φιλοξενήσει κάθε λογής παράξενο πλάσμα.
αν μερικές φορές αντί για ρολόι προτιμάει να κρατάει καμιά σφεντόνα, και αν
αντί για γυαλιά έχει ενίοτε το μάτι του καλυμμένο σαν πειρατής, ε, τι να
κάνουμε. Οι αλλαγές αυτές είναι στη φύση του. Γι’ αυτό και δημιούργησε τον κήπο
του, στον οποίο θέλησε να φιλοξενήσει κάθε λογής παράξενο πλάσμα.
Σε
αυτό το blog τα ζώα θα γράφουν τις σκέψεις τους για πολλά και διάφορα. Συχνά με
μουσική υπόκρουση (η μουσική είναι συχνό φαινόμενο στον Κήπο μας, συχνά
αντηχούν ροκ ήχοι απο τις κουφάλες των δέντρων και τα κοχύλια). Άλλες φορές θα
παραθέτουν διάφορα σχέδια τους (ξεχάσαμε να πούμε πως οι κάτοικοι του Κήπου
είναι ιδιαίτερα φιλότεχνοι και τους ενδιαφέρει η άποψη του κόσμου για τα έργα
τους). Άλλες φορές απλά θα αράζουν πίνοντας κανά δροσιστικό μιλκσέηκ (το οποίο
φυσικά θα παρασκευάζουν οι τρελές αγελάδες του κήπου μας, με τον τρόπο που μόνο
εκείνες ξέρουν).
αυτό το blog τα ζώα θα γράφουν τις σκέψεις τους για πολλά και διάφορα. Συχνά με
μουσική υπόκρουση (η μουσική είναι συχνό φαινόμενο στον Κήπο μας, συχνά
αντηχούν ροκ ήχοι απο τις κουφάλες των δέντρων και τα κοχύλια). Άλλες φορές θα
παραθέτουν διάφορα σχέδια τους (ξεχάσαμε να πούμε πως οι κάτοικοι του Κήπου
είναι ιδιαίτερα φιλότεχνοι και τους ενδιαφέρει η άποψη του κόσμου για τα έργα
τους). Άλλες φορές απλά θα αράζουν πίνοντας κανά δροσιστικό μιλκσέηκ (το οποίο
φυσικά θα παρασκευάζουν οι τρελές αγελάδες του κήπου μας, με τον τρόπο που μόνο
εκείνες ξέρουν).
Αυτά
λοιπόν ως μια μικρή εισαγωγή στον κόσμο των ζώων. Η νύχτα έχει πέσει και τα
αστέρια λάμπουν στον ουρανό, τα ζώα έχουν στήσει πάρτυ ξέφρενο στην
ακροθαλασσιά και με καλούν!
λοιπόν ως μια μικρή εισαγωγή στον κόσμο των ζώων. Η νύχτα έχει πέσει και τα
αστέρια λάμπουν στον ουρανό, τα ζώα έχουν στήσει πάρτυ ξέφρενο στην
ακροθαλασσιά και με καλούν!
Σήμερα. Ώρα 7 το πρωί. Πέντε χρόνια μετά.
E ναι λοιπόν. Δε σας κρύβω πως αισθάνομαι μια κάποια συγκίνηση. Ξέρετε τι σημαίνει, να βλέπεις πως το blog-ακι αυτό που ξεκίνησες στο χαλαρό, ένα βράδυ πριν πέντε χρόνια, συνεχίζει ακάθεκτο τον δρόμο του; Να συνειδητοποιείς πως έχει υπάρξει ο καλύτερος σου σύντροφος, εδώ και τόσο πολύ καιρό; Και να το βλέπεις να εξελίσσεται, όλο αυτό το διάστημα, παράλληλα με σένα; Eίναι γεγονός! Σήμερα έχουμε τα γενέθλια μας! Όλη η Κουνελοχώρα είναι φωταγωγημένη, πίνει και μεθά!
Για χάρη της περίστασης έφτιαξα ένα ολοκαίνουργιο μπανεράκι, όπως βλέπετε, και φρόντισα να το γεμίσω με ορισμένες αγαπημένες μου φιγούρες! Γιατί, τι ήταν η Κουνελοχώρα τόσα χρόνια, αν όχι έκφραση της θέλησης μου να μοιράζομαι όλα όσα αγαπάω με τον κόσμο; Ιδού λοιπόν, στο μπάνερ αυτό, κάποια από αυτά που κάνω κέφι, σε επίπεδο μουσικής, βιβλίων και τεχνών! Να τα πάρουμε στα γρήγορα με τη σειρά; Λοιπόν, από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω, σε αυτό το τρελαμένο κολλάζ, βλέπουμε να παρελαύνουν:
Αριστερά από τον κούνελο:
1) Οι Beatles.
2) Ο Indiana Jones.
3) Ο Miles Davis.
Δεξιά από τον κούνελο, πάνω σειρά:
4) Η “Αποκάλυψη Τώρα”.
5) Το “Κουρδιστό Πορτοκάλι”.
6) Η αγαπημένη μου Κουνέλα, δίδα Jessica Rabbit.
7) Ο “Totoro” από την ταινία anime του Hayao Miyazaki.
7) Ο “Totoro” από την ταινία anime του Hayao Miyazaki.
8) Ο Σαίξπηρ.
9) Ο Tonny Iommi των Black Sabbath.
10) Ο Τσε Γκεβάρα.
11) Ο James Joyce.
12) Ο Morpheus και η Death, από το “Sandman” του Neil Geiman.
13) Η Aretha Franklin.
14) O Κορνήλιος Καστοριάδης.
15) “Αυτό δεν είναι μία πίπα”, φράση στα γαλλικά, με την πίπα από πάνω. Περίφημος πίνακας του Rene Magritte.
16) Oι Cary Grant και Ingrid Bergman, σε ένα φιλί από τις παλιές μέρες του κινηματογράφου.
17) O Κόκορας του Αρκά.
18) Ο Νίκος Καζαντζάκης.
19) Οι Γκάνταλφ και Φρόντο από τον “Άρχοντα των Δαχτυλιδιών”.
Δεξιά από τον κούνελο, κάτω σειρά:
20) O Robert Smith των Cure.
21) Το ματωμένο Smiley από το “Watchmen” του Alan Moore.
22) Ο χαμογελαστός Alfred Newman, μασκότ του περίφημου περιοδικού MAD.
23) Ο Σίγκμουντ Φρόυντ (σε σκίτσο δικό μου).
24) Η Billie Holiday.
25) Η πανταχού παρούσα Εντολή: Θα Διαβάζεις το Blog του Κούνελου! (σκίτσο δικό μου, παρωδία του “I WANT YOU For US Army”, κλασικής αφίσας του πρώτου παγκοσμίου πολέμου).
26) To “Wall” των Pink Floyd.
27) Ο Ντόναλντ Ντακ.
28) Η γυμνή Marilyn Monroe από το πρώτο τεύχος του Playboy.
29) Ο Μίκης Θεοδωράκης.
30) Ο Isaac Asimov.
31) O Φρίντριχ Νίτσε.
32) O Homer Simpson και η… ιστορία της εξέλιξης!
33) O Tom Waits.
34) Η Αφροδίτη του Βotticelli.
35) Ο “Τρυποκάρυδος” του Τομ Ρόμπινς.
36) Το λογότυπο που μας βγάζει γλώσσα και η επιγραφή “Don’t Panic” από το “Hitchhiker’s Guide to the Galaxy” του Douglas Adams.
37) O John Cleese των Monty Python και το χαρακτηριστικό του βάδισμα.
38) Ο Groucho Marx.
39) Ο άλλος Μάρξ, ο Κάρλ.
40) Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Να είστε βέβαιοι πως θα έχωνα ακόμα περισσότερα μέσα – αν υπήρχε χώρος!!!
 |
| Χώρος δεν υπάρχει ούτε στην… κανονική Κουνελοχώρα! Αυτό που βλέπετε είναι σκηνή από το κυριολεκτικό Λαγούμι μου. Πλήθος βιβλίων και μια τσαχπίνα Γάτα ανάμεσα τους! Η φωτογραφία δε δείχνει παρά ένα μέρος από τα βιβλία (υπάρχουν και στον απέναντι τοίχο ράφια, και κάτω απ’ το τραπέζι). |
Είμαι χαρούμενος που μεγαλώνουμε. Είμαι χαρούμενος που, σε φάσεις, τα κείμενα αυτού του Blog έχουν αναγνωστεί από κόσμο που ετοίμαζε διδακτορικά (το αφιέρωμα μας στη δεκαετία του 80 ήταν τέτοιο), έχουν μεταβιβαστεί σε μεγάλα site (πρόσφατο παράδειγμα το TVXS και το κείμενο που έγραψα για τις Ευρωεκλογές) και έχουν χαρακτηριστεί με τα καλύτερα δυνατά λόγια από κόσμο που τα ανακάλυψε.
Η Κουνελοχώρα μεγαλώνει και το πρόσφατο άνοιγμα μου στο Facebook, με τη δημιουργία σχετικής σελίδας και διαφημιστικής προώθησης από την πλευρά μου είναι μέρος αυτού του μεγαλώματος. Ε, υπάρχουμε που υπάρχουμε, γράφουμε που γράφουμε όλα αυτά τα κείμενα, ας προβάλλουμε τον εαυτό μας και λίγο παραπάνω! Νομίζω το αξίζουμε, τι λέτε. Δε γνωρίζω αν, μακροπρόθεσμα, η απόπειρα μου αυτή θα συμβάλλει στη μεγέθυνση του Blog και στην επέκταση των κειμένων του, μα θεωρώ πως αξίζει τον κόπο η προσπάθεια…
Πάνω απ’ όλα όμως, εκείνο που με χαροποιεί είναι ο κόσμος με τον οποίο ήρθα και έρχομαι σε επαφή, μέσω αυτού του Blog! Μέσα από κείμενα, λέξεις σκαλωμένες σε μια επίπεδη οθόνη, σαν αυτές που τώρα βλέπετε, δια μέσω του λόγου και των άφθονων εικόνων που ποστάρω, εδώ κι εκεί… Για δες όμως, τι ωραίο κόσμο γνώρισες και συνεχίζεις να γνωρίζεις, μέσα από αυτά! Με κάποιους στην πορεία βρεθήκαμε από κοντά, με άλλους μιλάμε εξ αποστάσεως, μα ακόμα και αυτά τα ζεστά σχόλια στο Blog από μόνα τους αρκούν για να αισθάνεσαι πως, ναι, υπάρχει όμορφος κόσμος εκεί έξω.
Πέντε χρόνια πέρασαν, και ανήκαν στα πλέον ενδιαφέροντα της ζωής μου, σε προσωπικό επίπεδο. Υπήρξαν αρκετές όμορφες στιγμές, μα και ορισμένες άσχημες. Σε κάθε περίσταση πάντως, η Κουνελοχώρα βρισκόταν πάντα εκεί για μένα. Το καταφύγιο μου, το λαγούμι μου. Η φωλιά του κούνελου.
Τα ζώα στον κήπο συνεχίζουν να πίνουν, να γλεντούν και να μεθούν. Οι καμήλες μποέμ συνεχίζουν να φιλοσοφούν μέχρι αργά, οι σκιουρίνες προκαλούν ακόμα με τα κοντά τους σορτς και οι πιγκουίνοι λιάζονται μακάρια, κάτω από τον θερινό ήλιο.
Και το φονικό κουνέλι γράφει ασταμάτητα.
Σας ευχαριστώ πολύ για όλα. Ελπίζω, σε πέντε χρόνια, να είμαστε πάλι εδώ να γιορτάζουμε ξανά! Χικ!
14 Responses
Ελπίζω κι εύχομαι να νιώθεις πάντα γεμάτος κι η γούνα σου να φουντώνει από ευχαρίστηση, Κούνελε. Η δίψα/περιέργειά σου και η αγάπη σου για μοίρασμα ας σε συντροφεύουν για πολύ καιρό ακόμα, γιατί γίνονται πολύχρωμες κλωστές, που οι άκρες τους μας φτάνουν, σαν καρτερικά χέρια, και μας κλείνουν τσαχπίνικα το μάτι, προτρέποντάς μας ψιθυριστά και πλανερά να τις ακολουθήσουμε, γιατί έχουν να μας αποκαλύψουν πολλά όμορφα πράγματα, που θα μας τέρψουν ποικιλοτρόπως.
Χαίρομαι που ανταμώσαμε στα διαδικτυακά σοκάκια, το δίχως άλλο. Να 'σαι καλά και να είσαι πάντοτε τόσο ποιοτικά δημιουργικός. Τσίαρς!
*Καλά, τις φωτογραφικές σου δημιουργίες δεν τις χορταίνω.
Χίλια Τσίαρς, Λυσίππη! Ήταν πραγματικά χαρά μου που ανταμώσαμε. Υγεία, αγάπη και δημιουργικότητα σου εύχομαι με τη σειρά μου. Βάλε να πιούμε!!!
Α δεν ήξερα ότι είχαμε πάρτι και ήρθα χωρίς ποτάκι!
Κούνελε όποια μεταμόρφωση κι αν κάνεις είσαι λατρεία γιατί είσαι διαφορετικός και επειδή έχεις ταυτότητα!
Ξέρεις τι θέλεις να είναι το βλογ σου και το υπηρετείς θαυμαστά!
Μπορεί να έχω χάσει πολλά στο παρελθόν, καθώς ψαχνόμουν κι εγώ για την ταυτότητά μου στο χώρο, μα τώρα πια κατέληξα: αν σε χάσω κάτι θα πάθω!
Καλά σοβαρεύομαι! Τα αφιερώματά σου στη ζωγραφική είναι αυτά που αρχικά με κέρδισαν… Τώρα πια μου αρέσεις για το κρησφύγετό σου!
Φιλιά πολλά και keep walking φονοκούνελε !
Πάω να βάλω εκείνο το ποτάκι τελικά! :)))
Νομίζω όλοι το ψάχναμε αρχικά με το θέμα της ταυτότητα στο blog μας… μα είναι καλό που τελικά, όσοι τη βρίσκουμε, είναι λες και βρίσκουμε λίγο τον εαυτό μας – για σκέψου το. 🙂
Ξέρεις, Αριστέα, είναι και μία ακόμα επέτειος αυτές οι μέρες – κλείνουμε έναν χρόνο επαφής στα blogs! Βάλε να πιούμε λοιπόν!!!
ζηλεύω αυτες τις γεμάτες βιβλιοθήκες. Λατρευω επίσης τις γάτες!
Καλη εβδομάδα!
υγ.Εχω κουνέλι 6 χρονων 🙂
Δική μας είσαι Αριάδνη! Και φυσικά σε καμαρώνω για το κουνέλι σου! (που ακούστηκε βέβαια, εγώ ο ίδιος, ως κούνελος, να είμαι κάτοχος γάτας, αλλά δε πειράζει, όλα τα ζώα καλά τα πάμε μεταξύ μας!)
Καλή βδομάδα και σε σένα!!
…..Νέος στο χώρο σου……! εύχομαι από καρδιάς ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και δημιουργικά…..! Νιώθω και εισπράττω ότι κάτι πανέμορφο γίνεται εδώ, κάτι εκφραστικό, κάτι γεμάτο. Θέλω να προσθέσω τη δική μου ευχή στην συνέχιση αυτού του εξαίρετου χώρου και φυσικά περιμένω …υπομονετικά το ποτάκι μου, μια …vodka north παρακαλώ…….
Καλή συνέχεια Κούνελε.
Η υπομονή σου νομίζω θα ανταμοιφθεί φίλε Γιάννη! Ευχαριστώ πολύ, πραγματικά χαίρομαι που έτυχε και έπεσα πάνω στο blog σου πριν κάποιο καιρό! Θα έχουμε να λέμε πολλά το προσεχές διάστημα. Να σαι καλά.
η κουνελοχώρα σου όμορφη, σπουδαία κι απαραίτητη πια στη ζωή μας! της εύχομαι πολλά-πολλά γενέθλια ακόμα να ζήσει! χρόνια της πολλά!
Ευχαριστώ πολύ Βίκυ μου. 🙂
5 χρόνια και δεν είχε τύχει να συναντηθούμε;; Απόδειξη πόσο (χρονο)άπειρη και μεγάλη είναι η μπλογκόσφαιρα και το ταξίδι της σε αυτή 🙂 Χρόνια του πολλά!!! Δημιουργικά, όμορφα!
Θα έλεγα ακριβώς το ίδιο! Κάλλιο αργά παρά ποτέ πάντως! Να σαι καλά Road Artist, ανταποδίδω τις ευχές!
από τα πιο αξιόλογα blog η κουνελοχώρα, σπανίζουν πραγματικά τέτοια στην μπλοκόσφαιρα…
να είσαι καλά και να συνεχίσεις έτσι!
Eυχαριστώ πολύ Μυστήρια! Τα λόγια σου με τιμάνε, πραγματικά (και φουντώνει η ουρά μου από χαρά). :))