Tag: λογοτεχνία

Enter the rabbit's lair...

Μπλε και άλλα Φεγγάρια

“Κόντρα στις αντιλήψεις ορισμένων στενόμυαλων ατόμων, οι οποίοι θα εγκλώβιζαν την ανθρώπινη ράτσα στη γη αν είχαν τη δυνατότητα, σαν κάποιος μαγικός κύκλος που δεν πρέπει ποτέ να βγεις απ’ την περίμετρό του, κάποια μέρα θα μπορούμε να ταξιδεύουμε στη σελήνη, τους πλανήτες και τ’ αστέρια, με την ίδια ευκολία, ταχύτητα και σιγουριά με την…
Read more

Μόνοι Μαζί (μια κρυφή ματιά στην “Κόλαση” του Ανρί Μπαρμπίς)

Παράνομο ζευγάρι. Εκείνη αποζητά μέσω αυτού μια άλλη ζωή. Εκείνος αποζητά μέσω αυτής ένα ερωτικό πάθος. Νύχτες σε φτηνά δωμάτια ξενοδοχείων, υπό το ημίφως κάποιας λάμπας. Είναι μαζί. Είναι μόνοι. Κι εσύ, ο αναγνώστης, σαν τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου, παρακολουθείς στα κρυφά – τους παρατηρείς από ένα άνοιγμα στον τοίχο. Δεν γνωρίζουν πως τους…
Read more

Στη Φωλιά του Κούνελου

Από μικρός μου άρεσε να τρυπώνω σε φιλόξενα λημέρια και απόμερες γωνιές, τέτοιες που σου παρείχαν κάποια αίσθηση απόδρασης απ’ τη βαβούρα του κόσμου. Την οχλοβοή, το θόρυβο, τις εξελίξεις, την επικαιρότητα που πάντα τρέχει λαχανιασμένη – και εμείς για κάποιο λόγο οφείλουμε να τρέχουμε ξωπίσω της, λες και αν σταματήσουμε για λίγο να πάρουμε…
Read more

Επιστροφή στον Τροπικό του Καρκίνου

Τα άλλα βιβλία. Μια εισαγωγή. Υπάρχουν βιβλία που ξεχειλίζουν γοητεία και χάρη. Βιβλία που σε συνεπαίρνουν με την πλοκή τους, ταυτίζεσαι με τους ήρωες τους, ταξιδεύεις ανέμελα κατά μήκος των σελίδων τους. Βιβλία που διαβάζεις μονορούφι για να δεις τι θα γίνει στην επόμενη σελίδα. Βιβλία ιδανικά για αναπόληση, πλούσια σε υψηλές ιδέες, σύντροφοι γλυκών…
Read more

Μπωντλαίρ: Ο Τρελός και η Αφροδίτη

“Τι εξαίσια μέρα! Το απέραντο πάρκο λιγοθυμάει κάτω από το καυτό μάτι του ήλιου, όπως η νεότης κάτω από την κυριαρχία του Έρωτος. Η καθολική έκστασις των πραγμάτων δεν εκφράζεται με κανέναν θόρυβο· ως και τα νερά μοιάζουν αποκοιμισμένα. Αντίθετα από τις ανθρώπινες γιορτές, εδώ εκτυλίσσεται ένα σιωπηρό όργιο. Θα έλεγε κανείς ότι ένα φως,…
Read more

Όταν ο Τσέχωφ ανέβαζε τον “Γλάρο”…

Πέτρες και Χρυσός. Μια Εισαγωγή. Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν και με τους οποίους συναναστρεφόμαστε είναι σαν τα χαλίκια και τα βότσαλα της άμμου. Χρειάζεται να ψάξεις ανάμεσά τους για να εντοπίσεις τα κοχύλια. Κάποιες φορές θα μπορούσαμε να τους παρομοιάσουμε και με τα πετρώματα σ’ ένα ορυχείο, σκοτεινό και αχανές. Κανείς ποτέ δεν αποκρυπτογραφεί…
Read more

Ο Μπουνλ, ο Κουνλ, ο Μπάφι και ο Ντάφι

“Οι δημόσιες συζητήσεις δεν είναι πλέον όπως παλιά· Η Βουλή δεν είναι πλέον όπως παλιά· Ακόμα και η Κυβέρνηση δεν είναι πλέον όπως παλιά. Αντιλαμβάνεται (κανείς) κατάπληκτος πως, έτσι και έπεφτε η παρούσα Κυβέρνηση, η επιλογή του Στέμματος για το σχηματισμό ενός καινούργιου Υπουργείου θα περιοριζόταν μεταξύ του λόρδου Κουνλ και του σερ Τόμας Ντουνλ…
Read more

Άνθρωποι και Ζώα. Του Εμμανουήλ Ροΐδη

«Εξ’ όσων ηυτύχησα ή εδυστύχησα να γνωρίσω είμαι, πιστεύω, ο μόνος άνθρωπος όστις, αν τον ονόμαζαν ζώον, δεν θα εθεώρει τούτο ως προσβολήν. Όσον συναναστρέφομαι τα ζώα, τόσον μάλλον πείθομαι, ότι δεν υπάρχει μεταξύ αυτών και των ανθρώπων καμία διαφορά, ως ηθέλησαν παραδοξολόγοι τινές να ισχυρισθώσιν, αλλά μόνον ότι τα πράγματα, κατά τα οποία διαφέρομεν…
Read more

Το αστέρι που γελά… Ξαναδιαβάζοντας τον Μικρό Πρίγκιπα

Η αλεπού, το λουλούδι και το αστέρι που γελά Ξαναδιαβάζοντας τον «Μικρό Πρίγκιπα» λοιπόν. Μεταξύ μας, είναι κάτι εύκολο. Πρόκειται για ένα βιβλίο μικρό σε έκταση, από εκείνα που μπορεί κάποιος να διαβάζει επανειλημμένα, ξανά και ξανά – μα για κάποιο λόγο, κάθε φορά θα φαίνεται ελαφρώς διαφορετική από την προηγούμενη. Μπορεί να αισθάνεσαι χαρούμενος…
Read more

Καλή Χρονιά, από τον Κούνελο και την παλιοπαρέα

Ό,τι λέει ο τίτλος και η εικόνα.  Μια “παλιοπαρέα” στην οποία συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ο Νίτσε και ο Μικρός Πρίγκιπας, ο Πόε και η Μπίλυ Χόλιντεϊ, ο Εμπειρίκος και ο Woody απ’ το Toy Story, ο Σαίξπηρ και ο Τομ Γουέιτς. Γιατί όλα γίνονται, κύριοι – (και σαν πέσεις στη φωλιά του κούνελου θα το…
Read more