“O ΄Υπνος της Λογικής παράγει Τέρατα”, aka, “El sueño de la razón produce monstruos”, όπως λέει και στην επιγραφή… Ο λόγος για το ξακουστό χαρακτικό του Ισπανού Φρανθίσκο Γκόγια, δημιουργημένο μεταξύ 1797 και 1799 – στο μεταίχμιο μιας εποχής, όταν ο αισιόδοξος 18ος αιώνας παραχωρούσε τη θέση του σε μια εποχή αλλαγών, θυελλωδών συναισθημάτων και…
Read more
Καθώς ο χρόνος φεύγει, παίρνοντας μαζί του προσδοκίες, επιθυμίες και υποσχέσεις (για να μας τις επιστρέψει τη χρονιά που έρχεται, σαν άλλος ταχυδρόμος – ένα παλιό γράμμα με καινούργιο γραμματόσημο), τι θα λέγατε να μιλήσουμε για έναν από τους μακροβιότερους μύθους στην ιστορία; Ο λόγος για την θρυλική Πηγή της Νιότης, μα και της απεικόνισής…
Read more
Μέσα στη γη, σε μια τρύπα, ζούσε κάποτε ένα χόμπιτ… Ίσως μία από τις πιο χαρακτηριστικές εισαγωγές βιβλίων που γράφτηκαν ποτέ. Ένα έργο το οποίο χάραξε τις γενιές που το διαδέχτηκαν και σφράγισε την ιστορία τόσο της νεανικής, όσο και της φανταστικής λογοτεχνίας. Ήταν εξάλλου το βιβλίο που αποτύπωσε για πρώτη φορά με περίτεχνα γράμματα…
Read more
Ελάχιστοι πίνακες στην ιστορία της νεοελληνικής ζωγραφικής κατορθώνουν να μεταδώσουν τόσο πειστικά τη διάθεση, τον αέρα και το άρωμα της εποχής τους… Τα πανέμορφα έργα του Παύλου Μαθιόπουλου απεικονίζουν το αθηναϊκό κέντρο, στο μεταίχμιο δύο αιώνων… Η χρονολογία δημιουργίας τους καλύπτει τα τελευταία χρόνια του 19ου και τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα. Ο Μαθιόπουλος…
Read more
Το όνομά της ήταν Κλάρα. Και υπήρξε ένα από τα διασημότερα ζώα της εποχής της, γνωστή και ξακουστή σε πλήθη κόσμου, που συνεπαρμένοι συνέρρεαν για να τη δουν. Η Κλάρα τους κοιτούσε συχνά με απορία. “Ποιοι να είναι όλοι αυτοί οι χιλιάδες των αντρών και γυναικών, νέων και γέρων, που με κοιτάζουν με ανοιχτό το…
Read more
Έχει περάσει καιρός από τότε που γυρνούσα στα φοιτητικά στέκια, μα λίγο που παρακολουθώ τις εξελίξεις, τις σχετικές με τις κινητοποιήσεις των φοιτητών και την καταστολή τους από τα ΜΑΤ, σκέφτομαι πόσο ίδια παραμένουν τα πράγματα – ίσως και χειρότερα. Τα πρόσωπα αλλάζουν, μα οι ρόλοι μένουν ίδιοι… Όσο αφορά τους αστυνομικούς; Λίγο καιρό μετά…
Read more
To σημερινό μας αφιέρωμα διαφέρει από τα άλλα. Δε θα ιχνηλατήσουμε την ιστορία των τεχνών, ούτε θα μιλήσουμε για συγγραφείς ή ταινίες. Δε θα καταπιαστούμε με ζητήματα κοινωνικά, ούτε θα πιάσουμε τη φιλοσοφία. Το σημερινό κείμενο δεν απευθύνεται σε όλους. Πρόκειται για μια ανάρτηση αμιγώς νοσταλγικού χαρακτήρα, η οποία θα ταξιδέψει ορισμένους από εμάς στα χρόνια…
Read more
Πριν κάποιο καιρό έφυγε απ’ τη ζωή ένας ωραίος σκυλάκος, που άκουγε στο όνομα Λουκάνικος. Ένας σκύλος γνωστός στον κόσμο της πόλης, που τον γνώρισε μέσα από τις πορείες και τις διαδηλώσεις. Η πρόσφατη είδηση του θανάτου του με άγγιξε βαθιά. Αισθάνθηκα την ανάγκη να αποδώσω έναν μικρό φόρο τιμής στον Λουκάνικο. Αρχικά σκέφτηκα να…
Read more
Ελάχιστα έργα στην ιστορία της τέχνης μπορούν να θεωρηθούν τόσο διαχρονικά όσο η «Μελαγχολία» του Άλμπρεχτ Ντύρερ. Δημιουργημένη το 1514 σε μορφή χαρακτικού, φάνηκε να σκάβει κάτω από την ηλιόφωτη, πολύχρωμη επιφάνεια της Αναγέννησης και να αφήνει το δικό της, μυστήριο αποτύπωμα – σα σύννεφο που καλύπτει με το αραχνιασμένο πέπλο του τον ήλιο. Πεντακόσια…
Read more
Μια αληθινή ιστορία θα σας πω. Λίγο μακάβρια ίσως, λίγο θλιβερή, μα σημαντική, όπως θα δείτε. Ήταν ένα κρύο πρωινό του Δεκέμβρη του 1579, στο Στάτφορντ της Αγγλίας, όταν μια νεαρή κοπέλα βγήκε να μαζέψει νερό. Τον καιρό εκείνον έπρεπε να βγεις έξω και να κουβαλήσεις το νερό σπίτι σου, από τα πηγάδια, όπου αυτά…
Read more
Πρόσφατα σχόλια