Nαι λοιπόν. Τρία και μισό χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση στα blogs, και η Κουνελοχώρα αποκτάει αδερφάκι!!! Περιττό να σας πω πως η συγκίνηση είναι μεγάλη στο κουνελοσόι!
Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζω με χαρά το νέο μου blog, αποκλειστικά μουσικού περιεχομένου, στο οποίο θα προβαίνουμε σε παρουσιάσεις δίσκων από όλο το φάσμα της μουσικής ιστορίας του εικοστού αιώνα, ενώ στην πορεία θα συμπεριλάβουμε και τιτάνια αφιερώματα πάνω σε πολλά και διάφορα μουσικά στυλ… Σκοπός μου είναι να δημιουργήσω σταδιακά ένα πλήρες μουσικό αρχείο-βιβλιοθήκη εκατοντάδων δίσκων, χωρισμένο όλο κατά δεκαετίες και μουσικά είδη, ιδανικό για όποιον ενδιαφέρεται να εντρυφήσει στην ιστορία της μουσικής!
Ιδού λοιπόν το νεογέννητο! Ένα μικροσκοπικό κουνέλι! Δείτε τα τοσοδούλικα χνάρια που αφήνει! Κι όμως, κάποια μέρα επιθυμεί να μεγαλώσει και να κάνει άλματα, χοπ, χοπ, όλο και ψηλότερα!
Νέο Κουνελοblog: Μουσικά Χνάρια (< click!)
Εμπρός, οι μουσικόφιλοι, περάστε να του κάνετε ποδαρικό!!
Γιατί αυτό το Blog κούνελε?
Λοιπόν, εδώ και κάποιο καιρό έχω ξεκινήσει στο γκρουπ της εκπομπής μας στο facebook (αυτό εδώ) να κάνω παρουσιάσεις δίσκων, επιθυμώντας να αναβαθμίσω την όλη φάση και να εμπλουτίσω το γενικότερο concept της εκπομπής. Ωστόσο, ας λέμε τα πράγματα με το όνομα τους: Το facebook δεν είναι για τέτοια. Εκεί κυριαρχεί ο κανόνας της επιφάνειας, της μίμησης, των ασήμαντων ποστ και του γρήγορου αντανακλαστικού, τόσο γρήγορο όσο χρειάζεται για να πατήσει κάποιος ένα “like”. Το facebook είναι το fast-food των κοινωνικών δικτύων. Ποιός κάθεται να διαβάζει μακροσκελή κείμενα και αφιερώματα, για τα οποία ο άλλος έχει επενδύσει ένα σεβαστό ποσοστό χρόνου?
Αισθανόμουν λοιπόν πως “χαραμίζονται” οι παρουσιάσεις μου. Χαίρομαι βέβαια που ορισμένα παιδιά στο γκρουπάκι έδειξαν και δείχνουν γνήσιο ενδιαφέρον γι’ αυτές (κάποιοι από σας διαβάζετε τώρα αυτό το κείμενο), ωστόσο, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως τέτοια κείμενα καταλήγουν να χάνονται εκεί μέσα, όπως η σταγόνα στον ωκεανό. Δεν με ενδιαφέρουν τα αυτοματοποιημένα γρήγορα αντανακλαστικά των “likes”. Με ενδιαφέρει κάποιος να διαβάζει όσα γράφω. Έπρεπε λοιπόν να συμπεριλάβω τα κειμενάκια κάπου αλλού. Κάπου που θα είναι δυνατό να μπορεί να τα βρει κάθε ενδιαφερόμενος, σε περισσότερο προσεγμένη μορφή, ταξινομημένα ανά είδη και χρονολογίες, και συνοδευόμενα από άφθονες φωτογραφίες…
Εδώ, στην Κουνελοχώρα, δεν επιθυμούσα να τα τοποθετήσω, καθώς θα χανόταν ο χαρακτήρας που έχω δώσει στο blog μέχρι σήμερα. Η λύση ήταν προφανής: έπρεπε να φτιάξω ένα νέο blog!
Και σε τελική ανάλυση, καλύτερα είναι τα reviews που βλέπουμε σε διάφορα “αναγνωρισμένα” μουσικά site? Όχι κύριοι, δεν είναι.
Αυτά τα ολίγα λοιπόν! Με τους μουσικόφιλους ελπίζω να τα λέμε και στο αδερφό ιστολόγιο… Δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τα χνάρια μας… Και μη φοβάστε. Η διαδρομή θα είναι όμορφη. 🙂
~
10 Responses
Με γεια το μουσικό blog Κούνελε!!!
Φιλάκια:)))))
Ευχαριστώ πολύ Σερενάτα! Σε χαιρετώ :)))))
Γίι…χάααα…..χάχάχάααα….πολύ γουστάρω ρε συ Κούνελε…ακολουθώ τα χνάρια σου λοιπόν..έτσι κι αλλιώς αυτή τη στιγμή βαριέμαι να πετάξω..χάχάα….ώπ..ώπ..ακούω μουσική κάπου εδώ τριγύρω..στην Κουνελοχώρα…μα τί παίζει ?!!…άκου….
And if you go chasing rabbits
And you know you're going to fall
Tell 'em a hookah smoking caterpillar
has given you the call
to call Alice..when she was just small….;)
Άτιμη Μυρσίνη!!! Μόλις μου έδωσες τέλεια ιδέα για μελλοντική παρουσίαση, την οποία μάλιστα θα κάνω άμεσα!! Σου κλείνω το μάτι λοιπόν (σε στυλ λευκού κουνελιού) και σε χαιρετώ. Το νου σου 😉
Καλή αρχή λοιπόν!
Ευχαριστώ πολύ. Καλώς ήρθες :)))
με γεια και καλη αρχη! εγω θα τα γνωρισω και τα 2 μαζι!
🙂
Και πολύ καλά θα κάνεις, δε θα ζηλεύουν έτσι το ένα το άλλο! Γειά σου Φανή και καλώς ήρθες, ευχαριστώ για το σχόλιο 🙂
Η αλήθεια είναι πως ένα blog ήταν το καταλληλότερο και το πιο εξυπηρετικό. Ο κόπος κι ο χρόνος σου πηγαίνανε στα χαμένα, αφού τα περισσότερα μετά το πέρας ενός Χ διαστήματος δεν θα είχαν αντίκρισμα… θα χανόντουσαν. Ενώ ένα blog δίνει την δυνατότητα σε παλιούς και καινούριους να ανατρέξουν στα προηγούμενα με περισσή ευκολία.
Καλή αρχή, λοιπόν! :))
Ναι βρε συ Λυσίππη. Σχεδόν ένιωθα πως ήταν χάσιμο χρόνου – και γιατί να γράφω αυτά τα κείμενα για το facebook σε τελική ανάλυση, μεγάλη η χάρη του (του facebook :PP).
Ευχαριστώ πολύ!!!! :))