Ντάγκλας Άνταμς : Η Τρομερή Επίθεση της Διαγαλαξιακής Συμμαχίας

Μια μικρή εισαγωγή στο «Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ» του Ντάγκλας Άνταμς

Υπάρχουν δύο κατηγορίες βιβλίων: εκείνα που τελειώνεις την ανάγνωσή τους και η ζωή σου είναι ίδια όπως πρώτα• και εκείνα που τελειώνεις την ανάγνωσή τους, η ζωή σου είναι ίδια όπως πρώτα… μα γνωρίζεις ταυτόχρονα και την Απάντηση στο Μεγάλο Ερώτημα της Ζωής, του Σύμπαντος και Όλων. Το «Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ» του Ντάγκλας Άνταμς [Douglas Adams, “The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy”] ανήκει ασφαλώς στην δεύτερη κατηγορία – για την ακρίβεια, είναι το μοναδικό βιβλίο που υπάρχει το οποίο ανήκει στη συγκεκριμένη κατηγορία.

Κάποια στιγμή μελλοντικά ευελπιστώ να κάνω μια ενδελεχή παρουσίαση του φαινομένου Douglas Adams – για ποιον λόγο τα βιβλία του άφησαν εποχή στον χώρο της Επιστημονικής Φαντασίας και για ποιον λόγο η ανάγνωσή τους μοιάζει με κατανάλωση ενός απολαυστικού κοκτέιλ – συγκεκριμένα, του απολαυστικότερου που έχεις πιει ποτέ, μια που συνδυάζεται με μια πρώτη θέση σ’ ένα παραθαλάσσιο εστιατόριο ενός εξωτικού θέρετρου, όπου πάντα έχει ηλιοβασίλεμα και όπου μπορείς με την ησυχία σου, ρουφώντας το κοκτέιλ σου, να ατενίσεις τη Συντέλεια του Κόσμου σε όλο της το μεγαλείο. Και δες πως η έκρηξη του σύμπαντος χρωματίζει τον ουρανό με υπέροχα χρώματα, δένοντας αρμονικά με το ηλιοβασίλεμα! Σλουρπ – άλλη μια ρουφηξιά απ’ το κοκτέιλ.

Μέχρι να προβούμε σε μια αναλυτικότερη παρουσίαση του Ντάγκλας Άνταμς, ας παρουσιάσουμε προς το παρόν ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο που τον καταξίωσε: το «Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ», το πρώτο μέρος μιας Τριλογίας σε Πέντε Μέρη (ναι, καλά διαβάσατε). Η πρώτη έκδοση του βιβλίου (το οποίο πλέον ανήκει στο πάνθεον της βρετανικής κωμικής λογοτεχνίας) χρονολογείται απ’ το 1979. Η μετάφραση είναι του Δ. Αρβανίτη.

Το θέμα του ακόλουθου αποσπάσματος αφορά την οργανωμένη επίθεση στη Γη ενός σμήνους εκατομμυρίων εξωγήινων διαστημοπλοίων, διψασμένων για εκδίκηση και καταστροφή. Πριν την επίθεση, ένας γήινος, ο Άρθουρ (ο πρωταγωνιστής του βιβλίου), είχε πει την ακόλουθη φράση: «φαίνεται να έχω τεράστιες δυσκολίες στον τρόπο ζωής μου», η οποία, με κάποιο τρόπο, μεταφέρθηκε μέσα από το χωροχρονικό συνεχές στα αυτιά των εξωγήινων – και στη γλώσσα των οποίων η συγκεκριμένη φράση συνιστούσε μια βαθιά προσβολή. Έτσι λοιπόν ετοιμάστηκαν να επιτεθούν στη Γη, την πηγή της φοβερής φράσης, με σκοπό να εκδικηθούν εκείνον που τόλμησε να ξεστομίσει τέτοια λόγια και να κάνουν τον πλανήτη κομμάτια.

Στα χέρια ενός κλασικού συγγραφέα Επιστημονικής Φαντασίας το συγκεκριμένο θέμα θα γινόταν αφορμή για επικές συγκρούσεις, εφάμιλλες ενός «Πολέμου των Κόσμων». Μα στα χέρια του Ντάγκλας Άνταμς τα πράγματα παίρνουν μια διαφορετική τροπή – και εδώ έγκειται η ιδιαιτερότητά του.

Αυτά με την εισαγωγή – καιρός να παραδώσουμε την σκυτάλη στον Ντάγκλας Άνταμς και να δούμε με ποιον τρόπο αντιμετωπίστηκε η φοβερή επίθεση των εξωγήινων.

Douglas Adams – Η τρομερή επίθεση της διαγαλαξιακής συμμαχίας

«Είναι φυσικά γνωστό σε όλους πως τα απρόσεκτα λόγια μπορεί να στοιχίσουν ζωές, αλλά αυτό το πρόβλημα δεν αναγνωρίζεται πάντα σ’ όλη του την έκταση.

Για παράδειγμα, ακριβώς τη στιγμή που ο Άρθουρ είπε «φαίνεται να έχω τεράστιες δυσκολίες στον τρόπο ζωής μου» μια παράξενη τρύπα άνοιξε στο χωροχρονικό συνεχές και μετέφερε τα λόγια του πολύ πολύ πίσω στο χρόνο, σε μια άπειρη σχεδόν απόσταση, σ’ έναν μακρινό Γαλαξία, όπου παράξενα και πολεμοχαρή πλάσματα βρίσκονταν στο χείλος μιας τρομακτικής διαστημικής μάχης.

Οι δύο αντίπαλοι αρχηγοί είχαν συναντηθεί για τελευταία φορά.

Μια φοβερή σιωπή απλώθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, καθώς ο διοικητής των Βλ’χουργκ, περίλαμπρος με το μαύρο, διαμαντοστολισμένο πολεμικό του σορτς, κοίταξε ψύχραιμα τον αρχηγό των Γκ’γκούγκβοντ, ο οποίος καθόταν σταυροπόδι απέναντί του σ’ ένα σύννεφο μυρωδάτου πράσινου καπνού και, μ’ ένα εκατομμύριο αστραφτερά και πάνοπλα πολεμικά διαστημόπλοια έτοιμα να εξαπολύσουν ηλεκτρικό θάνατο με μια του λέξη, προκαλούσε το αχρείο υποκείμενο να πάρει πίσω αυτό που είχε πει για τη μάνα του.

Το πλάσμα κινήθηκε μέσα στον αρρωστημένο, αχνιστό ατμό, και εκείνη ακριβώς τη στιγμή οι λέξεις “Φαίνεται να έχω τεράστιες δυσκολίες στον τρόπο ζωής μου” ακούστηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Δυστυχώς, στη γλώσσα των Βλ’χουργκ αυτή ήταν η πιο φοβερή προσβολή που μπορούσε να φανταστεί κανείς, και η μόνη απάντηση σ’ αυτή την προσβολή ήταν ανελέητος πόλεμος αιώνων.

Τελικά, μετά από μάχες μερικών χιλιάδων ετών και αφού ο Γαλαξίας τους είχε αποδεκατιστεί, οι δυο φυλές συνειδητοποίησαν πως η όλη ιστορία ήταν ένα τεράστιο λάθος κι έτσι οι αντίπαλοι στόλοι ξεκαθάρισαν τις τελευταίες τους διαφορές για να εξαπολύσουν μια συνδυασμένη επίθεση στον Γαλαξία μας – που είχε πια αναγνωριστεί ως η πηγή της προσβλητικής παρατήρησης.

Για μερικές χιλιάδες ακόμα χρόνια τα πανίσχυρα πλοία ταξίδευαν στις έρημες εκτάσεις του διαστήματος, ώσπου τελικά επιτέθηκαν με αλαλαγμούς στον πρώτο Πλανήτη που συνάντησαν – που έτυχε να είναι η Γη – όπου, εξαιτίας ενός τρομερού λάθους στις αναλογίες μεγεθών, ολόκληρο τον πολεμικό στόλο τον κατάπιε κατά λάθος ένας μικρός σκύλος.

Αυτοί που μελετούν τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις αιτίας και αιτιατού στην ιστορία του Σύμπαντος λένε πως τέτοια πράγματα συμβαίνουν συνεχώς, αλλά εμείς είμαστε ανίκανοι να τα εμποδίσουμε.

«Έτσι είναι η ζωή» λένε.»

Για την παρουσίαση και ψηφιοποίηση του κειμένου, Το Φονικό Κουνέλι, Δεκέμβρης του 18