Έπεσε, λέει, το Τείχος του Βερολίνου. Σπουδαία τα
λάχανα.
Ο κόσμος όλος περιβάλλεται με τείχη. Ο ουρανός ο
ίδιος είναι χτισμένος με τούβλα. Και μεις οι ίδιοι φέρουμε τα τείχη μέσα μας –
οι ορίζοντες της σκέψης μας είναι τούβλα, το ένα πάνω στ’ άλλο, κτίρια θεόρατα
προκαταλήψεων, στερεοτύπων, ιδεοληψίας και δογματισμού.
ίδιος είναι χτισμένος με τούβλα. Και μεις οι ίδιοι φέρουμε τα τείχη μέσα μας –
οι ορίζοντες της σκέψης μας είναι τούβλα, το ένα πάνω στ’ άλλο, κτίρια θεόρατα
προκαταλήψεων, στερεοτύπων, ιδεοληψίας και δογματισμού.
Η ικανότητα μας να επικοινωνούμε τελειώνει εκεί που
ενώνονται τα τούβλα μεταξύ τους – στο διάστημα το κολλημένο με ασβέστη. Να
μιλάμε, γνωρίζουμε καλά. Να φλυαρούμε ακόμα περισσότερο. Να παραθέτουμε
ατελείωτους μονολόγους στη σειρά, ο ένας με τον άλλον, ω, εδώ είμαστε ειδήμονες. Μα να
επικοινωνούμε… αυτό είναι κάτι άλλο. Ο αντίλαλός μας χάνεται στο διάστημα
ανάμεσα στα τείχη. Ακούμε την ηχώ και μας τρομάζει. Καλύτερη η σιγή, που
τουλάχιστον δεν παραμορφώνει τη φωνή μας.
ενώνονται τα τούβλα μεταξύ τους – στο διάστημα το κολλημένο με ασβέστη. Να
μιλάμε, γνωρίζουμε καλά. Να φλυαρούμε ακόμα περισσότερο. Να παραθέτουμε
ατελείωτους μονολόγους στη σειρά, ο ένας με τον άλλον, ω, εδώ είμαστε ειδήμονες. Μα να
επικοινωνούμε… αυτό είναι κάτι άλλο. Ο αντίλαλός μας χάνεται στο διάστημα
ανάμεσα στα τείχη. Ακούμε την ηχώ και μας τρομάζει. Καλύτερη η σιγή, που
τουλάχιστον δεν παραμορφώνει τη φωνή μας.
Ο κόσμος είναι ένα Τείχος, με ορισμένα σκόρπια
παράθυρα εδώ και κει. Και τα τούβλα του είμαστε εμείς οι ίδιοι. Όμοιοι, ο ένας
με τον άλλον. Και στάσιμοι, τόσο στάσιμοι, και κολλημένοι, τόσο κολλημένοι. Και οι πράξεις μας, η καθημερινότητα μας – ίδια
τείχη, απλωμένα μέχρι πέρα!
παράθυρα εδώ και κει. Και τα τούβλα του είμαστε εμείς οι ίδιοι. Όμοιοι, ο ένας
με τον άλλον. Και στάσιμοι, τόσο στάσιμοι, και κολλημένοι, τόσο κολλημένοι. Και οι πράξεις μας, η καθημερινότητα μας – ίδια
τείχη, απλωμένα μέχρι πέρα!
Και πονάει – πόσο πονάει όταν αρχίζουν και αφαιρούν
τούβλα από το Τείχος σου. Το πολύτιμό σου Τείχος.
τούβλα από το Τείχος σου. Το πολύτιμό σου Τείχος.
Έπεσε, λέει, το Τείχος του Βερολίνου. Σπουδαία τα
λάχανα.
λάχανα.
13 Responses
Σωστά μιλάς…. Προφανώς κάποιοι, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, μονάχα το τοίχος του ….Βερολίνου έπιανε το μάτι τους…….όλα τα άλλα είναι καλαίσθητα κτίρια δείγματα τέχνης και δημοκρατίας έτσι ;;
Καλό βράδυ φίλε "Κούνελε" με την εύστοχη επισήμανσή σου.
Καλό βράδυ και σε σένα Γιάννη!
Μακάρι να γκρεμίζονταν τα τείχη μας…ή να τα γκρεμίζαμε εμείς οι ίδιοι. Όμορφη ανάρτηση.
Μακάρι να ήταν τόσο εύκολο. Και μακάρι ο κόσμος να συνειδητοποιούσε πως ζει πίσω από τείχη – μα δεν το καταλαβαίνει, τον περισσότερο καιρό. Γειά σου Creepy Dreamer. Καλώς ήρθες στο Λαγούμι μου. 🙂
Το τείχος του Βερολίνου έπεσε, μα τη θέση του πήραν ένα σωρό άλλα. Ακόμα και στον δικό μας Έβρο. Ο κόσμος μας πηγαίνει όπισθεν ολοταχώς.
Καλή σου νύχτα, αγαπητέ Κούνελε.
Hello! Αγκάθι εδώ, άλλαξα σε Α. Συμφωνώ σ'αυτά που λες περί επικοινωνίας, αν και λυπηρό. Επίσης μου θύμισες τους Floyd, που είχα ν'ακούσω κάτι χρόνια. Ωραίο κειμενάκι!
Μάλιστα! Ενδιαφέρουσα η αλλαγή και η ανανέωση. 🙂 Την καλησπέρα μου Αγκάθι-Α!
Να προσθέσω επίσης ότι οι μισοί Ανατολικογερμανοί πιστεύουν ότι η ζωή ήταν καλύτερη πριν από την πτώση του τείχους.
Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στην αιώνια τάση μας να νοσταλγούμε όσα έχουν περάσει. Λες κάποτε να νοσταλγούμε τον Βενιζέλο;;;
Σίγουρα η λογική "παλιότερα = καλύτερα" επικρατεί σε μεγάλη μερίδα του κόσμου γύρω μας, για πολλά και διάφορα θέματα. Η αιώνια τάση, που λες και συ. Αντί να προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε προς τα μπρος, μπας και βελτιώσουμε λίγο την κατάσταση, κοιτούμε προς τα πίσω και μας πιάνει η νοσταλγία – αν και τότε μπορεί να μη μας άρεσε.
Όσο αφορά το τελευταίο ερώτημα σου – διόλου απίθανο, θα έλεγα… (νομίζω υπάρχει και σχετικό κόμμα!)
Δε με κάλυψες απλώς, αλλά ήθελα να μοιραστώ και με κάποιον την αναγουλίαση που ένιωσα με όλα τα γλυκανάλατα ρεπορτάζ που μιλούσαν για συγκλονιστικές αλληγορίες και συμβολισμούς επειδή πέταξαν 5-6 μπαλόνια στον αέρα…. δε μπορώ μπλιαξ…
Άντε καλό μας ξημέρωμα!!!!!!
Ανταποδίδω Χριστίνα! Α και μακριά από την Τιβί – άκου που σου λέω, διατηρώ αποστάσεις ο ίδιος και αποφεύγω έτσι σχετικές αναγούλες και ζαλάδες. Υπάρχει ήδη άφθονη γενικευμένη ανοησία τριγύρω. 🙂
..τις περισσότερες αυτού του τύπου αναφορές τις πέτυχα από και καλά εναλλακτικούς ραδιοφωνικούς παραγωγούς..ούτε καν tv.. κομμένο και το ράδιοφωνο πφφφφφφ
Υπάρχει και το δικό μας, το web radio! Και απόψε (22.00 με δώδεκα και ένα λεπτό) έχουμε και χορταστικότατο αφιέρωμα στους Cure – αν δεις το μήνυμα έγκαιρα 😉