Όμορφοι άνθρωποι

Η χρονιά που σε δύο μήνες φεύγει έφερε την απώλεια κάποιων όμορφων ανθρώπων που είχα την τύχη να γνωρίσω. Στάθηκαν δάσκαλοι για μένα και μου έδωσαν δύναμη και έμπνευση. Με αφορμή την αναχώρησή τους σκέφτομαι… τι καθιστά έναν άνθρωπο όμορφο;

Νομίζω είναι η λάμψη που αναδεικνύει – το φως που σε εμπνέει και αναβλύζει ξέχειλο από μέσα του. Για κάποιους είναι φως γνώσης, για άλλους φως καλοσύνης. Όμορφος είναι εκείνος που μπορεί να σταθεί πρότυπο για σένα – εσένα, που τόσο συχνά βολοδέρνεις σαν φτερό στον άνεμο. Είναι η ήρεμη δύναμη, το ποταμάκι που ρέει απαλά και σε γαληνεύει με τον ήχο του γάργαρου νερού του – εσένα, τον χείμαρρο που ξεχειλίζεις βροντερά.

Απέναντι στην ορμητικότητά σου, αντιτάσσει ευγένεια. Απέναντι στην καχυποψία σου, φέρεται με ήρεμη σιγουριά. Απέναντι στην άγνοιά σου, παραθέτει γνώση, βέβαιη, σταθερή.

Δεν είναι η εμφάνιση, δεν είναι τα επιτεύγματα, δεν είναι οι τίτλοι, δεν είναι το status, δεν είναι το χρήμα, δεν είναι οι γνώσεις, δεν είναι οι καν οι εμπειρίες που ζήσατε μαζί – γιατί μερικές φορές μια μικρή επαφή είναι αρκετή. Κάποιες φορές μια ελάχιστη επαφή.

Νομίζω είναι η μεταδοτικότητα, το κέρασμα, το δόσιμο. Είναι εκείνο που αφήνουν πίσω στη σκέψη σου όταν έχουν φύγει. Εκείνο το μικρό πραγματάκι που σε κάνει να πιστεύεις στην ανθρωπότητα και στις δυνάμεις της – παρά τα χίλια μύρια προβλήματα που μας χαρακτηρίζουν.

Είναι η σπίθα του φωτός που βλέπουν σε σένα, εκεί που ο ίδιος βλέπεις σκοτεινά και απύθμενα τούνελ.

Είναι η απλότητα που τους χαρακτηρίζει, που τόσο ξεχωρίζει σ’ έναν κόσμο που κάνει τα πάντα πολύπλοκα.

Ίσως τελικά η ομορφιά να βρίσκεται πέρα από μας – κι εμείς απλά να την συναντούμε κάποιες φορές, για λίγο έστω, να σμίγουμε μαζί της, να γινόμαστε ένα. Όμορφος, λοιπόν, είναι εκείνος που μας φέρνει κοντύτερα σε αυτή την πάντα μακρινή, πάντα ποθητή, πάντα αγαπημένη ομορφιά. Και για λίγο γινόμαστε ένα μαζί της και ο κόσμος είναι γλυκός και υπέροχος.

Σας ευχαριστούμε, λοιπόν, όμορφοι άνθρωποι, που έχετε υπάρξει.

Στην κυρία Τζένη Ορνεράκη, την πιο καλή διευθύντρια, και στον κύριο Μιχάλη Παπανικολάου, δάσκαλό μου στη σχολή. Και σε εκείνους τους όμορφους ανθρώπους που υπάρχουν, είναι κοντά μας και φωτίζουν τη ζωή μας.