~ Ήρθαν ξανά λοιπόν αυτές οι μέρες. Οι μέρες που αφυπνίζεται το παιδί-κουνέλι μέσα μου και φαντασιώνομαι ατελείωτα λευκοντυμένα τοπία από χιόνι, πανέμορφα ξύλινα σπίτια να ξεπετάγονται σαν μανιτάρια ανάμεσα τους, καπνός να ξεπηδά παιχνιδιάρικα από τις καμινάδες, και μια θάλασσα από έλατα στολισμένα με πολύχρωμα λαμπιόνια να ζωγραφίζουν τη νύχτα… Ενώ αντηχεί ανάμεσα τους…
Read more
Δε θα μιλήσω για αιωρούμενα πλάσματα κάτω από λευκά σεντόνια. Για πνεύματα και στοιχειά που σέρνουν αλυσίδες. Ή για μυστήριους δαίμονες με μάτια που λάμπουν στο σκοτάδι. Θα μιλήσω για τα αληθινά φαντάσματα… Όχι εκείνα του μύθου, όχι αυτά που δεσπόζουν στις ταινίες. Τα άλλα. Τα υπαρκτά. Εκείνα που με ωθούν να ξενυχτήσω, με τα χέρια…
Read more
~ Facebook. Ιερές λέξεις, αβυθομέτρητο το νόημα. Αναμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά αγαθά του διαδικτύου, ένας χώρος μεστός νοήματος και ουσίας, που κατόρθωσε σε λίγα μόνο χρόνια να μεταμορφώσει τη ζωή μας. Κάποτε λέγαμε πως το ίντερνετ αλλοτριώνει τις ανθρώπινες σχέσεις, πως μας απομακρύνει μεταξύ μας, πως μας εντάσσει σε έναν εικονικό ψηφιακό κόσμο……
Read more
~ Σάββατο βράδυ. Σπίτι, ησυχία, άφθονος χρόνος στη διάθεση μου. Καιρός να γράψω στο blog λοιπόν. Είναι όμως από κείνες τις σπάνιες στιγμές για τις οποίες δεν έχω ξεκαθαρίσει για ποιό πράγμα θέλω να μιλήσω. Σα να ξεκινάει κάποιος για μια βόλτα και όπου τον βγάλει ο δρόμος. Η αφερηρία γνωστή, ο προορισμός άγνωστος. Θα…
Read more
Πρόσφατα σχόλια